در دنیای ارزهای دیجیتال، بیت کوین نخستین گام‌ها را به‌عنوان پیشتاز این عرصه برداشت و مسیری نو را پیش روی ما گشود. ولی، پس از ظهور بیت کوین، انواع دیگری از ارزهای دیجیتال نیز به نام آلت کوین‌ها وارد بازار شدند که هر یک ویژگی‌ها و مزایای منحصربه‌فرد خود را دارند. در این مقاله به شما می‌آموزیم که آلت کوین‌ها چیستند، چگونه تعریف شده‌اند و چه تأثیری بر دنیای ارزهای دیجیتال دارند. همچنین انواع پرطرفدار آلت کوین‌ها به شما معرفی خواهیم کرد. اگر به‌دنبال درک عمیق‌تری از این ارزها هستید، این مقاله برای شما مفید خواهد بود.

آلت کوین چیست؟

آلت کوین‌ها، اصطلاحی است که به همه ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین اطلاق می‌شود. این ارزها با هدف رفع محدودیت‌ها و بهبود برخی از جنبه‌های بیت کوین مانند سرعت تراکنش، هزینه‌ها، و امنیت طراحی شده‌اند. تفاوت‌های اصلی آلت کوین‌ها با بیت کوین در الگوریتم‌های رمزنگاری، سیستم‌های اجماع و کاربردهای عملیاتی آن‌ها است.

انگیزه ایجاد آلت کوین‌ها از تمایل به ارائه راه‌حل‌های نوآورانه‌تر و متنوع‌تر نشأت می‌گیرد که از طریق بیت کوین تأمین نمی‎شود. این ارزها، با ارائه خدمات مالی جدید و بهبود دسترسی به سرمایه، به تنوع‌بخشی بازار ارز دیجیتال کمک می‌کنند. به‌عنوان مثال: قیمت اتریوم، یکی از معروف‌ترین آلت کوین‌ها، نشان‌دهنده پتانسیل عظیم این ارزها برای دستیابی به ارزش‌های بازاری قابل توجه و ایجاد تغییرات معنادار در صنعت مالی است. آلت کوین‌ها فرصت‌های جدیدی برای سرمایه‌گذاری و نوآوری در فناوری‌های بلاک چین ارائه می‌دهند.

ارزهای مبتنی بر اثبات کار (Proof of Work)؛ آلت‌کوین‌هایی برای امنیت شبکه

ارزهای مبتنی بر اثبات کار (Proof of Work) یکی از اولین مکانیزم‌های اجماع در دنیای ارزهای دیجیتال هستند که امنیت شبکه و تأیید تراکنش‌ها را تضمین می‌کنند. در این سیستم، ماینرها با استفاده از قدرت پردازشی خود به حل معماهای ریاضی پیچیده می‌پردازند تا بلوک بعدی را به بلاک چین اضافه کنند و به‌عنوان پاداش، ارز دیجیتال دریافت می‌کنند.

این روش باعث می‌شود تا شبکه از حملات و تهدیدات امنیتی محافظت شود. با این حال، اثبات کار با معایبی نیز همراه است؛ از جمله مصرف انرژی بالا و تمرکز قدرت ماینینگ در دست تعداد کمی از ماینرهای بزرگ. به رغم این محدودیت‌ها، دوج کوین نمونه‌ای از ارزهای مبتنی بر اثبات کار است که نشان می‌دهد همچنان جایگاهی در بازار دارند و به‌عنوان ابزاری برای تراکنش‌های کوچک و جامعه‌محور مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ارزهای مبتنی بر اثبات سهام (Proof of Stake)؛ اتریوم، کاردانو و پولکادات

ارزهای مبتنی بر اثبات سهام (Proof of Stake) یک رویکرد نوآورانه در تأمین امنیت شبکه‌های بلاک چین و تأیید تراکنش‌ها هستند. در این سیستم، به جای استفاده از قدرت پردازشی برای حل معادلات ریاضی، دارندگان سهام یا ارز در شبکه به عنوان تاییدکنندگان تراکنش انتخاب می‌شوند.

این فرآیند، که به‌ کاهش قابل‌توجهی در مصرف انرژی منجر می‌شود، به دارندگان ارز اجازه می‌دهد تا با قفل کردن بخشی از دارایی‌های خود در شبکه، در فرآیند تأیید تراکنش‌ها و امنیت شبکه مشارکت کنند. آلت کوین‌های معروف مبتنی بر اثبات سهام شامل اتریوم (پس از ارتقاء به اثبات سهام)، کاردانو و پولکادات است که هر یک ویژگی‌ها و مزایای منحصربه‌فردی دارند.

ارزهای ثابت (Stablecoins)؛ تتر (TETHER) و دای(DAI)

ارزهای ثابت (Stablecoins) به دسته‌ای از ارزهای دیجیتال گفته می‌شود که ارزش آن‌ها به دارایی‌های پایدار مانند دلار آمریکا، طلا یا سایر ارزهای فیات متصل است. هدف از این ارتباط، کاهش نوسانات قیمتی است که اغلب در بازار ارزهای دیجیتال دیده می‌شود، به‌طوری‌که کاربران می‌توانند از آن‌ها به‌عنوان وسیله‌ای برای معاملات روزانه، حفظ ارزش دارایی‌ها و انتقال پول استفاده کنند.

معروف‌ترین ارزهای ثابت شامل تتر (USDT)، USD Coin (USDC)، و بایننس USD (BUSD)  و دای می‌شوند. این ارزها با ارائه ثبات نسبی در برابر نوسانات بازار، امکان پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال را فراهم می‌آورند و اعتماد بیشتری را در میان کاربران و سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کنند.

ارزهای حریم خصوصی (Privacy Coins)؛ مونرو (XMR)، زی‌کش (ZEC) و دش (DASH)

ارزهای حریم خصوصی (Privacy Coins) ارزهای دیجیتالی هستند که بر حفاظت از هویت کاربران و جزئیات تراکنش‌ها تمرکز دارند. این ارزها از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مانند امضاهای حلقه‌ای و آدرس‌های یکبار مصرف استفاده می‌کنند تا اطلاعات کاربران و جریان مالی آن‌ها را کاملاً ناشناس نگه دارند.

به این ترتیب، ارزهای حریم خصوصی امکان انجام تراکنش‌هایی را فراهم می‌آورند که قابل ردیابی و شناسایی نیستند. مونرو (XMR)، زی‌کش (ZEC) و دش (DASH) از جمله معروف‌ترین ارزهای حریم خصوصی هستند که به کاربران اجازه می‌دهند تا با حفظ حریم خصوصی خود، امنیت و ناشناس‌ماندن در فضای دیجیتال را تجربه کنند.

توکن‌های حاکمیتی (Governance Tokens)؛ کامپاند (COMP) و یونی‌سواپ (UNI)

توکن‌های حاکمیتی نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که به دارندگان خود اجازه می‌دهند در تصمیم‌گیری‌های مربوط به پروژه‌های دیفای (مالی غیرمتمرکز) و سایر پروژه‌های بلاک چین مشارکت کنند. این توکن‌ها که به‌عنوان رأی در اختیار دارندگان قرار می‌گیرند، به آن‌ها امکان می‌دهند در مورد تغییرات پیشنهادی، به‌روزرسانی‌ها و تخصیص بودجه‌های پروژه نظر دهند.

این فرآیند دموکراتیک به افزایش شفافیت و مشارکت جامعه در توسعه پروژه‌ها کمک می‌کند. از مهم‌ترین توکن‌های حاکمیتی می‌توان به اتریوم (پس از ارتقاء به اثبات سهام)، کامپاند (COMP)، و یونی‌سواپ (UNI) اشاره کرد که هر کدام به کاربرانشان امکان می‌دهند در مسیر آینده پروژه‌های مربوطه نقش داشته باشند.

شناسایی انواع آلت‌کوین‌ها برای انجام معاملات مبتنی بر تحلیل فاندامنتال

در این مقاله، سفری جامع در دنیای آلت کوین‌ها را تجربه و بررسی کردیم که چگونه این ارزهای دیجیتال پس از ظهور بیت کوین، به عناصری تعیین‌کننده در اکوسیستم مالی دیجیتال تبدیل شده‌اند. از تعریف و اهمیت آلت کوین‌ها گرفته تا انواع مختلف آن‌ها مانند: ارزهای مبتنی بر اثبات کار، اثبات سهام، ارزهای ثابت، حریم خصوصی و توکن‌های حاکمیتی، هر کدام را به‎طوردقیق مورد بررسی قرار دادیم. به‌ویژه، نقش آن‌ها در تنوع‌بخشی بازار، افزایش امنیت شبکه‌های بلاک چین و ارائه فرصت‌های جدید برای سرمایه‌گذاری و نوآوری تاکید شد.

اکنون، با درک عمیق‌تری از فاندامنتال‌های این آلت کوین‌ها، دعوتتان می‌کنیم تا در صرافی‌های ایرانی مانند توبیتکس برای معاملات دقیق‌تر و موفق‌تر از این اطلاعات بهره ببرید. این دانش نه‌تنها درک شما از بازار ارزهای دیجیتال را تعمیق می‌بخشد بلکه شما را برای سرمایه‌گذاری‌های آینده آماده‌تر می‌کند.

/

پایان رپورتاژ