دیوان عالی کشور حکم قصاص مرد قصاب را که مدعی است در دفاع از خودش مرتکب قتل شده نقض کرد.

به گزارش سایت جنایی، متهم پس از بازداشت گفت دفاع مشروع کرده و مقتول به او و برادرش حمله کرده بود.  متهم به نام اکبر که قصاب است، تیر سال 1401 در جریان یک نزاع جمعی در کارخانه‌ای در شهرری، مردی به نام کریم را با ضربه چاقو به قتل رسانده و دو نفر دیگر را نیز مجروح کرده بود.

با توجه به مدارک موجود در پرونده، کیفرخواست علیه او صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه ارسال شد. در جلسه رسیدگی بعد از اینکه کیفرخواست خوانده شد، وکیل اولیای دم  در جایگاه قرار گرفت و گفت: اولیای دم به‌ خاطر غم از دست دادن فرزندشان قادر به حضور در دادگاه نبودند، اما خواستار حکم قصاص هستند و به هیچ وجه حاضر به مصالحه و گذشت نیستند. مقتول در کارخانه برادر متهم کار می‌کرد و روز حادثه بعد از پایان کارش قصد داشته از محل خارج شود که به او اجازه خروج نداده‌اند و مدیر پروژه به او گفته ساعت کاری تو تمام نشده، بنابراین کسی حق خروج ندارد.

سر همین موضوع درگیری رخ داده و مقتول را پس از ضرب و شتم در اتاقی حبس کردند تا اینکه او در تماس با خانواده‌اش درخواست کمک کرد. با رسیدن خانواده مقتول بار دیگر درگیری رخ داد و این‌ بار متهم که در کارخانه برادرش حضور داشته با چاقو دو نفر را از ناحیه پهلو مجروح کرده و سپس به سراغ مقتول رفته و او را هم با چاقو زده است. با توجه به اینکه قوه قضائیه از طرف فرزندان خردسال قربانی درخواست دیه داشته، اولیای دم اظهار کردند برای اجرای حکم قصاص حاضرند سهم دیه فرزندان قربانی را پرداخت کنند.

دو مجروح حادثه نیز یک‌به‌یک به جایگاه رفتند و با تایید اظهارات وکیل اولیای دم، گفتند اکبر آنها را مجروح کرده و خواهان دریافت دیه هستند.

در ادامه متهم با رد اتهاماتش گفت: روز حادثه مقتول با دوستانش برای کار به کارخانه برادرم آمده بودند اما قصد داشتند زودتر از ساعت کاری‌شان کارخانه را ترک کنند. برادرم مانع‌شان شد و گفت طبق ساعت قرارداد باید کار کنند، اما آنها دعوا کردند. من قصد دعوا نداشتم، حتی زخم‌های مقتول را پانسمان کردم و گفتم از اینجا برو اما ناگهان خانواده‌اش سر رسیدند و درگیری بالا گرفت. من ندیدم چه کسی او را با چاقو زد چون ما چاقو نداشتیم. من دو ماه در پلیس آگاهی بازداشت بودم و آنجا هم همین حرف‌ها را زدم. من قاتل نیستم. من فقط قصد دفاع از خودم و برادرم را داشتم.

قاضی پرسید: شاهدان گفته‌اند ضارب روی گردنش خالکوبی داشته و تو هم روی گردنت خالکوبی داری. چه دفاعی داری؟

متهم جواب داد: من اگر ضارب بودم، می‌گفتم در دفاع از خودم او را زده‌ام، اما من او را نکشتم.

با پایان دفاعیات متهم، قضات با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده، او را به قصاص و پرداخت دیه محکوم کردند. متهم به رأی صادره اعتراض کرد و گفت ضربه‌ای نزده و فقط دفاع کرده است. با توجه به این ادعا قضات دیوان حکم صادره را نقض کردند و گفتند نیاز است ادعای متهم در خصوص دفاع مشروع بررسی شود؛ به این ترتیب متهم یک بار دیگر پای میز محاکمه می‌رود.