به گزارش ایتنا و به نقل از سای‌تک‌دیلی، پژوهش‌های جدید حاکی از آن هستند که سیستم‌های راداری فرودگاه‌های بزرگ بین‌المللی مانند هیترو، گاتویک و جان اف کندی نیویورک، به همراه رادارهای نظامی، سیگنال‌هایی به فضا ارسال می‌کنند که تا فاصله ۲۰۰ سال نوری قابل تشخیص هستند.
بر این اساس، پژوهشگران دانشگاه منچستر با استفاده از شبیه‌سازی‌های دقیق، نحوه انتشار این سیگنال‌ها در فضا را بررسی کرده‌اند.
رامیرو کایسه ساید، دانشجوی دکترا و سرپرست این تحقیق، توضیح می‌دهد: «این سیگنال‌ها برای هر ناظری در فواصل بین‌ستاره‌ای که تلسکوپ‌های رادیویی پیشرفته داشته باشد، به وضوح مصنوعی به نظر می‌رسند.»
گفتنی است که رادارهای فرودگاهی با مجموع توان خروجی ۲×۱۰^۱۵ وات، به اندازه‌ای قوی هستند که با تلسکوپ‌هایی مشابه تلسکوپ گرین‌بنک در ویرجینیای غربی قابل تشخیص باشند.
از سوی دیگر، رادارهای نظامی که متمرکزتر و جهت‌دارتر عمل می‌کنند، الگویی منحصر به فرد مانند نور فانوس دریایی ایجاد می‌کنند که از برخی نقاط فضا تا صد برابر قوی‌تر به نظر می‌رسد.
این یافته‌ها نه تنها به جستجوی تمدن‌های فرازمینی کمک می‌کند، بلکه درک ما از چگونگی مشاهده فناوری‌های انسانی از فضا را نیز افزایش می‌دهد.
پروفسور مایکل گرت، از دانشگاه منچستر و همکار این تحقیق، می‌گوید: «با یادگیری نحوه سفر سیگنال‌های ما در فضا، بینش‌های ارزشمندی برای محافظت از طیف رادیویی و طراحی سیستم‌های راداری آینده به دست می‌آوریم.»
این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که هر سیاره‌ای با فناوری پیشرفته و سیستم‌های پیچیده هوانوردی ممکن است به طور ناخواسته سیگنال‌های مشابهی ارسال کند که می‌تواند به عنوان نشانه‌ای از حیات هوشمند عمل نماید.
source