به گزارش خبرگزاری حوزه،کنجکاوی کودکانه دریچه‌ای به دنیای شگفتی‌هاست؛ والدین با پاسخی آگاهانه و زبانی دلنشین، معماران اندیشه فرزندانشان خواهند بود.
مقدمه
ذهن کودکان مانند یک باغ تازه‌روییده است که با هر پرسش، شاخه‌ای تازه می‌رویاند. آن‌ها با کنجکاوی بی‌انتها و تخیلی پویا، به دنبال معنا و دلیل برای هر آنچه در جهان می‌بینند یا نمی‌بینند، می‌گردند.
پرسش‌های به ظاهر ساده‌ی آن‌ها، اغلب ریشه در تفکری عمیق و جست‌وجوی درک مفاهیم پیچیده دارد. والدین با حفظ آرامش، صداقت و احترام به ذهن کودک، می‌توانند بهترین همراهان او در مسیر پاسخ‌گویی به این پرسش‌ها باشند.
روش های برخورد با سؤالات کودکان
۱. قبل از پاسخ، شنونده‌ای واقعی باشید
گاهی بچه‌ها با سؤال دنبال جواب نیستن، دنبال امنیت و فهمیده شدن هستند. وقتی فرزندت می‌پرسه: «اگه خدا مهربونه چرا جنگ میشه؟»
به‌جای عجله در پاسخ، بگو: «سؤال خوبی پرسیدی، خودت چی فکر می‌کنی؟» بعد، با دقت گوش بده تا بفهمید دغدغه‌اش چیه.
۲. از مثال‌های روزمره بچه‌ها استفاده کن
اگر فرزندت اهل بازی‌های ویدیویی یا موبایله، بگو:
«دیدی وقتی بازی هنگ می‌کنه، یه برنامه‌نویس باید درستش کنه؟ این نظم دنیا هم یه طراح داره. همون‌طور که بازی هدف داره، زندگی هم هدف داره.»
۳. از برخورد طعنه‌آمیز و تحقیرآمیز بپرهیز
جمله‌هایی مثل «تو چی از دین می‌فهمی؟» یا «بچه که نباید این سوالا رو بپرسه» فقط باعث پنهان‌کاری و لجبازی میشه.
۴. اگه بلد نیستی، همراهی کن، نه طفره
اگه ازت پرسید «چرا بعضی آدما بی‌دینن ولی موفق‌ترن؟» و جوابش رو نداری، راحت بگو:«سؤال خوبیه، بذار با هم یه جوابی براش پیدا کنیم.»
اینجوری نشون می‌دی سوال داشتن عیب نیست.
۵. از منابع مطمئن و ساده استفاده کن
بچه‌ها به حرفای کوتاه و تصویری علاقه دارن. اگه شبهه‌ای پیچیده بود، یه ویدئوی ۲ دقیقه‌ای خوب نشون بده، نه یه سخنرانی یک‌ساعته!
۶. فضای گفت‌وگوی خونه رو امن کن
اگه فرزندت حس کنه با هر سوالی مواخذه میشه، دیگه سؤال‌هاش رو جای دیگه می‌بره؛ جایی که شاید جوابی بگیره که به ضررش باشه.
۷. استفاده از زبان ساده
کودکان نیاز دارند تا پاسخ‌ها به زبان ساده و قابل فهم برایشان بیان شود. از اصطلاحات پیچیده و علمی خودداری کنید و تلاش کنید تا پاسخ‌ها را به شکلی که برای کودک قابل درک باشد بیان کنید.
تکنیک مهم و راهبردی
والدین باید در برابر سؤالات فرزندشان صبور باشند و بر اساس تکنیک‌های زیر با پرسشگری او برخورد کنند:
* پرسش از دانسته‌های کودک: از کودک بخواهید هر آنچه درباره موضوع می‌داند را بیان کند.
* تحریک تفکر کودک: از او بپرسید تو چی فکر می‌کنی؟ به نظر خودت چه می‌شود؟
* تصور شرایط مختلف: با پرسیدن سؤالاتی نظیر به نظرت اگر اینجوری بشه چجوری میشه؟ شرایط و جنبه‌های مختلف پرسش را برای فرزندتان متصور شوید.
به طور مثال یکی از سؤالات متداول کودکان این است: “مامان، چطور می‌شود که هوا تاریک می‌شود؟” به جای اینکه به او پاسخ صریح بدهید، از او بپرسید:
وقتی که هوا تاریک می‌شود چه اتفاق‌هایی می‌افتد؟
چه چیزهایی در آسمان پیدا می‌شوند؟
ستاره‌ها و ماه را کی می‌توانیم در آسمان ببینیم؟
با طرح این سؤالات، ذهن کودک را بیشتر درگیر کنید. در بحث تربیت، هرچه ذهن کودک درگیرتر شود، مفیدتر خواهد بود.سریع پاسخ دادن به سؤالات فرزندتان در واقع هیچ لطفی به او نمی‌کند. کودک باید خودش مسائل را بررسی کند و به نتیجه برسد. این روش‌ها کمک می‌کنند تا کودک بهتر بتواند به تفکر و تحلیل بپردازد و مهارت‌های حل مسئله را در خود تقویت کند.
چند نمونه پرسش و پاسخ
۱. خدا کجاست؟ چرا من نمی‌بینمش!؟
پاسخ: «تو هوایی که نفس می‌کشی رو می‌بینی؟ نه! ولی می‌دونی هست چون زنده‌ای. خدا هم همیشه هست، حتی اگه دیده نشه، مثل یه نور قوی که پشت پرده‌ست.»
۲.خدا چه شکلیه؟
پاسخ: «مثل مهربونی یا خوشحالیه. می‌تونی حسش کنی، ولی نمی‌شه با چشم دید. اگه خدا مثل یه آدم بود، نمی‌تونست همه‌جا باشه!»
۳.مامان، چرا خواب می‌بینیم؟ خوابا واقعی هستن؟
پاسخ: «خوابا مثل فیلم‌هایی هستن که مغزمون شب‌ها برای خودش می‌سازه؛ بعضی وقتا خنده‌دارن، بعضی وقتا عجیب. واقعی نیستن، ولی چیزایی از دلمون توشون هست.»
source