اکنون، یک مطالعه جدید با استفاده از اندازه‌گیری پژواک رادیویی نشان می‌دهد که مناطق وسیعی از سطوح «به‌طور چشمگیری» مسطح در امتداد ۳۵۰۰ کیلومتر از خط ساحلی شرق قطب جنوب وجود دارد.

این سطوح که قبلاً نقشه‌برداری نشده بودند، زمانی به هم متصل بودند و اعتقاد بر این است که پس از جدا شدن شرق قطب جنوب و استرالیا حدود ۸۰ میلیون سال پیش، توسط رودخانه‌های بزرگ تشکیل شده‌اند.

مناطق مسطح که اکنون در زیر صفحه یخی پنهان شده‌اند، توسط گودال‌های عمیقی از هم جدا می‌شوند که یخچال‌های طبیعی پرسرعت از میان آن‌ها عبور می‌کنند.

دکتر گای پکسمن، نویسنده اصلی مقاله از دانشگاه دورهام، گفت: «چشم‌انداز پنهان در زیر صفحه یخی شرق قطب جنوب، یکی از اسرارآمیزترین چشم‌اندازها نه تنها روی زمین، بلکه روی هر سیاره خاکی در منظومه شمسی است.

«هنگامی که ما تصاویر راداری از توپوگرافی زیر یخ در این منطقه را بررسی می‌کردیم، این سطوح فوق‌العاده مسطح تقریباً در هر جایی که نگاه می‌کردیم، شروع به پدیدار شدن کردند.»

این مطالعه که در مجله Nature Geoscience منتشر شده است، همچنین نشان داد که یخ بالای این سطوح صاف بسیار کندتر حرکت می‌کند.

این تیم گفت که ذوب یخ از قطب جنوب در حال افزایش است، که با گرمایش جهانی تشدید می‌شود. اما به نظر می‌رسد مناطق مسطح به عنوان مانعی برای جریان یخ عمل می‌کنند و در حال حاضر ممکن است سرعت ذوب یخ را تنظیم کنند.

این یافته قابل توجه است، زیرا قطب جنوب شرقی در صورت ذوب کامل، پتانسیل افزایش سطح دریاهای جهانی تا ۵۲ متر را دارد.

محققان گفتند که افزودن اثرات سطح صاف به مدل‌های رفتار صفحات یخی آینده می‌تواند به اصلاح پیش‌بینی‌ها در مورد چگونگی واکنش صفحات یخی به تغییرات آب و هوایی کمک کند.

دکتر پکسمن گفت: «سطوح صافی که ما پیدا کرده‌ایم، توانسته‌اند بیش از ۳۰ میلیون سال نسبتاً دست نخورده باقی بمانند، که نشان می‌دهد بخش‌هایی از صفحات یخی به جای فرسایش، چشم‌انداز را حفظ کرده‌اند.»

اطلاعاتی مانند شکل و زمین‌شناسی سطوح تازه نقشه‌برداری شده به بهبود درک ما از چگونگی جریان یخ در لبه قطب جنوب شرقی کمک خواهد کرد.

این به نوبه خود به پیش‌بینی چگونگی تأثیر ورقه یخی شرق قطب جنوب بر سطح دریا تحت سطوح مختلف گرمایش آب و هوا در آینده کمک خواهد کرد.

سطوح مسطح گسترده در زیر تقریباً ۴۰ درصد از خط ساحلی ۳۵۰۰ کیلومتری ورقه یخی شرق قطب جنوب بین سرزمین پرنسس الیزابت و سرزمین جورج پنجم یافت شد.

حفظ این سطوح مرموز طی ده‌ها میلیون سال، نشان‌دهنده فقدان فرسایش شدید و گزینشی این مناطق در طول تاریخ یخبندان قطب جنوب است.

پروفسور نیل راس، از دانشگاه نیوکاسل و از نویسندگان این پژوهش، گفت: «ما مدت‌هاست که در مورد شواهد مربوط به مناظر «مسطح» در زیر صفحات یخی قطب جنوب، کنجکاو و متحیر بوده‌ایم.»

این مطالعه، قطعات پازل داده‌ها را کنار هم قرار می‌دهد تا تصویر کلی را آشکار کند: چگونگی شکل‌گیری این سطوح باستانی، نقش آن‌ها در تعیین جریان فعلی یخ و تأثیر احتمالی آن‌ها بر چگونگی تکامل صفحه یخی شرق قطب جنوب در یک دنیای در حال گرم شدن.

این تیم بر لزوم بررسی بیشتر تأثیر این سطوح صاف بر حرکت صفحه یخی در طول آب و هوای گرم گذشته تأکید کرد.

این شامل حفاری یخ برای بازیابی سنگ از سطوح صاف برای درک آخرین باری که از پوشش یخی آزاد شده‌اند، خواهد بود.

این امر به بهبود پیش‌بینی‌ها در مورد چگونگی واکنش یخ در اطراف این بخش بزرگ از حاشیه شرق قطب جنوب به گرم شدن آب و هوا و اقیانوس کمک خواهد کرد.

اخیراً یک تیم جداگانه از محققان فاش کردند که سیگنال‌های رادیویی مرموزی از اعماق یخ‌های قطب جنوب در حال ظهور هستند.

این پالس‌های رادیویی عجیب توسط آنتن‌گذرای ضربه‌ای قطب جنوب (ANITA) شناسایی شدند، مجموعه‌ای از ابزارها که برای شناسایی ذرات گریزان به نام نوترینوها طراحی شده‌اند.

محققان به جای شناسایی این ذرات کیهانی، با یافتن سیگنال‌هایی که از یخ در زوایای به ظاهر غیرممکن پدیدار می‌شدند، گیج شدند.

نگران‌کننده این است که آن‌ها هیچ ایده‌ای ندارند که چه چیزی می‌تواند باعث ایجاد آن‌ها شود.

در مقاله‌ای که در Physical Review Letters منتشر شده است، یک تیم بین‌المللی از محققان توضیح دادند که این یافته‌ها را نمی‌توان با درک فعلی از فیزیک ذرات توضیح داد.

این ممکن است به این معنی باشد که اشکال کاملاً جدیدی از ذرات و برهمکنش‌ها در حال انجام هستند یا اینکه این سیگنال‌های غیرمعمول محصول ماده تاریک مرموز هستند.

دکتر استفانی ویسل، اخترفیزیکدان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که در تیم ANITA کار می‌کرد، می‌گوید: «امواج رادیویی که ما شناسایی کردیم، در زوایای بسیار تندی مانند ۳۰ درجه زیر سطح یخ بودند.»

این یک مشکل جالب است زیرا ما هنوز در واقع توضیحی برای چیستی این ناهنجاری‌ها نداریم.