به گزارش ایتنا و به نقل از  healthday، پژوهشی که در مجله BMJ منتشر شده و به سرپرستی تائو فنگ از مرکز حرکت بیمارستان Tiantan پکن در چین انجام شده است، بیان می‌کند که برای مقابله با این شرایط، تحقیقات باید بر توسعه داروهای جدید، تکنیک‌های مهندسی ژنتیک و درمان‌های جایگزین سلولی متمرکز شوند تا هم روند بیماری اصلاح شود و هم کیفیت زندگی بیماران بهبود یابد.

به گفته مؤسسه ملی پیری (NIA)، پارکینسون ناشی از تخریب یا مرگ سلول‌های مغزی مرتبط با حرکت است. این فرآیند باعث می‌شود افراد کنترل حرکت‌های بدن خود را از دست بدهند و مشکلاتی مانند لرزش غیرارادی، سفتی عضلات و اختلال در تعادل را تجربه کنند.

این بیماری که دومین عارضه شایع عصبی در جهان محسوب می‌شود، سریع‌ترین رشد را از نظر شیوع و ناتوانی دارد. طبق مدل‌های آماری، تعداد مبتلایان تا سال ۲۰۵۰ حدود ۱۱۲ درصد افزایش خواهد یافت که ۸۹ درصد این موارد به دلیل پیری جمعیت است.

انتظار می‌رود بیشترین افزایش در تعداد مبتلایان در غرب آفریقای جنوب صحرا رخ دهد، جایی که رشد ۲۹۲ درصدی پیش‌بینی می‌شود. در مقابل، کمترین افزایش با ۲۸ درصد، به اروپای مرکزی و شرقی تعلق دارد که ناشی از کاهش جمعیت در این منطقه است.

همچنین مردان بیش از زنان به پارکینسون مبتلا می‌شوند و این اختلاف در سال‌های آینده بیشتر خواهد شد. برآوردها نشان می‌دهد که این نسبت از ۱.۴۶ در سال ۲۰۲۱ به ۱.۶۴ در سال ۲۰۵۰ افزایش خواهد یافت.