دانشمندان وقتی این باکتری‌ها را با سویه‌های مشابه روی زمین مقایسه کردند، متوجه شدند که این باکتری‌ها توانایی بیشتری در تحمل تابش فضایی و جاذبه پایین دارند.

کاستوری ونکاتسواران از «آزمایشگاه پیشرانش جت» ناسا در کالیفرنیا به نشریه نیو ساینتیست (New Scientist) گفت: «پژوهش ما نشان می‌دهد میکروارگانیسم‌هایی که از ایستگاه فضایی بین‌المللی جدا و کشت کرده‌ایم، در مقایسه با مشابه‌های زمینی‌شان، به شکلی منحصربه‌فرد برای بقا در فضا سازگار شده‌اند.»

«این میکروب‌ها راه‌هایی برای زندگی و احتمالا حتی رشد در فضا پیدا کرده‌اند، و شناخت نحوه انجام این کار می‌تواند مزایای بزرگی برای اکتشاف‌های فضایی و سلامت داشته باشد.»

پیش‌تر در سال جاری، دانشمندان «آزمایشگاه پیشرانش جت» ناسا گزارش دادند که ۱۳ سویه از یک باکتری که شهرت بدی در مقاومت مقابل چند دارو دارد در ایستگاه فضایی بین‌المللی «از لحاظ ژنتیکی و عملکردی با گونه‌های مشابه‌ زمینی‌شان تفاوت پیدا کرده‌اند».

پژوهشگران آن زمان اشاره کردند: «هرگونه میکروارگانیسمی که به این مناطق وارد می‌شود باید سازگاری پیدا کند تا رشد کند.»

«این پژوهش با بررسی پویایی میکروبی در محیط‌های سخت، راه اقدام‌ پیشگیرانه موثر برای حفظ سلامت فضانوردان را هموار می‌کند.»

مطالعه‌ای که به تشریح جزئیات یافته‌های اخیر می‌پردازد، با عنوان «آشکارسازی سازگاری گونه‌های باکتریایی جدید جداشده از ایستگاه فضایی بین‌المللی با شرایط فضایی از طریق شرح عملکرد ژنی و تحلیل ژنومی تطبیقی»، در انتظار داوری علمی است.

ایستگاه فضایی بین‌المللی، که از زمان ورود اولین فضانوردان در سال ۲۰۰۰ به‌عنوان یک آزمایشگاه شناور چندملیتی عمل کرده، قرار است در اواخر این دهه از رده خارج شود.

پیش‌تر در سال جاری، شرکت اسپیس‌اکس ماموریت پیدا کرد تا ایستگاه فضایی بین‌المللی را پس از پایان عملیات، منهدم کند. شرکت فضایی ایلان ماسک در نظر دارد از یک فضاپیمای قدرتمند برای هدایت ایستگاه فضایی به یک مسیر دقیق خروج از مدار استفاده کند تا بیشتر آن در جو زمین بسوزد.

این قرارداد ۸۴۳ میلیون دلاری احتمالا حدود سال ۲۰۳۰، شش ماه پس از آنکه آخرین فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی را ترک کردند، اجرایی خواهد شد.