پژوهشگران می‌گویند نگاه متقابل میان انسان‌ها و سگ‌های خانگی‌شان ممکن است باعث همگام‌سازی مشابهی شود.

پژوهشی جدید که در نشریه «علم پیشرفته» (Advanced Science) منتشر شده است نشان می‌دهد که نوازش و ملاطفت با حیوان خانگی به هماهنگی در ناحیه آهیانه‌ای مغز منجر می‌شود، که در توجه نیز نقش دارد. 

دانشمندان می‌گویند وقتی حیوانات خانگی و صاحبانشان با یکدیگر انس می‌گیرند و آشناتر می‌شوند، این هماهنگی ممکن است قوی‌تر شود.

در این پژوهش، ۱۰ سگ نژاد بیگل به‌مدت پنج روز کنار انسان‌هایی که نمی‌شناختند قرار گرفتند و سیگنال‌های مغزی الکتروانسفالوگرافی (نوار مغزی، EEG) هر دو گروه بررسی شد.

برای مقایسه، یک گروه کنترل متشکل از انسان‌ها و سگ‌ها در یک اتاق به سر بردند، اما هیچ‌گونه تعاملی با یکدیگر نداشتند.

این پژوهش نشان می‌دهد که «قدرت هماهنگی با افزایش آشنایی میان جفت انسان‌ـ‌سگ طی پنج روز افزایش پیدا می‌کند.»

بررسی یافته‌ها حاکی از آن است که فعالیت مغز انسان نقش هدایتگر دارد و سیگنال‌های مغزی سگ از آن تبعیت می‌کند.

پژوهش‌های پیشین نشان داده بود که نواحی خاصی از مغز انسان هنگام نوازش حیوان خانگی فعال می‌شوند، زیرا افراد درگیری عاطفی پیدا می‌کنند و به سگشان توجه زیادی نشان می‌دهند. این اولین بار است که تکرار همان فعالیت در مغز سگ نیز مشاهده شده است.

پژوهشگران می‌گویند برخی جهش‌های ژنتیکی با ویژگی‌های مشابه اختلال طیف اوتیسم می‌توانند باعث بروز علائم اختلال اجتماعی در سگ‌ها شوند.

در مورد این نوع سگ‌ها، ممکن است هماهنگی فعالیت مغزی کاهش یابد و میزان توجه در جریان تعامل نیز کمتر شود.

پژوهشگران می‌گویند: «در سگ‌های دارای جهش‌های ژنتیکی شنک۳ (SHANK3)، که مدل حیوانی مکمل امیدوارکننده‌ای برای اختلال‌های طیف اوتیسم است، ضعف پیوند بین‌مغزی و کاهش توجه مشاهده می‌شود.»

یک بار درمان با ماده روان‌گردان ال‌اس‌دی (LSD) ممکن است این ناهنجاری را به وضعیت عادی بازگرداند. یونگ ژنگ، یکی از نویسندگان این پژوهش از آکادمی علوم چین در پکن، گفت: «تحقیق فعلی دو نتیجه مهم دارد: یکی اینکه ممکن است بتوان از اختلال در هماهنگی بین‌مغزی به‌عنوان نشانگر زیستی اوتیسم استفاده کرد.» 

«دیگر اینکه ال‌اس‌دی یا مشتقاتش ممکن است علائم اجتماعی اوتیسم را بهبود بخشد.»