به گزارش ایتنا گروهی از زمین‌شناسان با تحلیل داده‌های موج‌های لرزه‌ای حاصل از زلزله‌ها، به تصویری عمیق از ساختار زیر جزیره برمودا دست یافتند.

نتایج این تحلیل نشان می‌دهد که حدود ۲۰ کیلومتر زیر قشر اقیانوسی زیر برمودا، یک لایه سنگی بسیار ضخیم و غیرمعمول وجود دارد که بین پوسته و گوشته زمین قرار گرفته است؛ پدیده‌ای که در دیگر مناطق شناخته‌شده زمین دیده نمی‌شود.

بر خلاف اغلب جزایر اقیانوسی که فرورانش(لغزیدن یک پوسته زیر پوسته دیگر) پوسته و فعالیت‌های آتش‌فشانی باعث شکل‌گیری آنها می‌شود، برمودا بیش از ۳۰ میلیون سال است که هیچ فعالیت آتش‌فشانی فعالی نداشته است.

با این حال، این جزیره همچنان بالاتر از کف اقیانوس قرار دارد؛ موضوعی که پژوهشگران آن را به وجود همین لایه ضخیم و کم‌چگال سنگی نسبت می‌دهند که مانع از فرونشستن جزیره شده است.

بر اساس تحلیل‌های انجام‌شده، این ساختار عظیم ممکن است بازمانده آخرین فوران‌های بزرگ گدازه‌ای در این منطقه باشد؛ زمانی که مواد گوشته به درون پوسته نفوذ کرده و پس از سرد شدن، به لایه‌ای شناور و پایدار تبدیل شده‌اند.

این لایه به‌نوعی مانند یک سکوی سنگی عمل می‌کند که کف اقیانوس و جزیره برمودا را بالا نگه داشته است.

به نوشته سایت Futurism دانشمندان معتقدند این کشف می‌تواند درک ما از فرآیندهای ژئودینامیکی زمین را به‌طور قابل توجهی گسترش دهد. موقعیت خاص برمودا که در گذشته بخشی از ابرقاره بزرگ‌تری بوده، نمونه‌ای کم‌نظیر از تعامل پیچیده میان پوسته و گوشته زمین را ارائه می‌دهد.

پژوهشگران اکنون در تلاش هستند تا بررسی کنند آیا ساختارهای مشابهی در دیگر نقاط جهان نیز وجود دارد یا این پدیده به‌طور کامل مختص برمودا است.