بر اساس توصیه‌ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC)، بزرگسالان باید هفته‌ای دست‌کم ۱۵۰ دقیقه ورزش هوازی متوسط به‌ همراه دو جلسه تمرین قدرتی انجام دهند، اما نتایج این پژوهش که گروهی از دانشمندان چینی انجام داده‌اند، نشان داد در زنان با رعایت همین مقدار فعالیت ورزشی، خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب ۲۲ درصد کاهش یافت، در حالی‌ که این کاهش برای مردان فقط ۱۷ درصد بود.

به‌ گزارش نیویورک‌پست، این تفاوت زمانی قابل‌توجه‌تر شد که مقدار ورزش افزایش یافت. به طوری که در زنان با ۲۵۰ دقیقه ورزش در هفته، خطر بیماری قلبی تا ۳۰ درصد کم شد، اما مردان برای رسیدن به همین اثر، باید ۵۳۰ دقیقه ورزش می‌کردند، یعنی بیش از دو برابر.

دکتر امیلی لاو، متخصص قلب و نویسنده‌ یادداشت همراه این پژوهش در مجله‌ علمی، نوشت: «این مطالعه نشان می‌دهد نمی‌توان برای توصیه‌ میزان فعالیت بدنی به مردان و زنان از یک نسخه‌ واحد استفاده کرد.»

دانشمندان هنوز در حال بررسی این موضوع‌اند که چرا زنان ممکن است از ورزش برای سلامت قلب سود بیشتری ببرند، با این حال چند نظریه در‌این‌باره مطرح شده است.

به گفته‌ دکتر جیاجین چن، یکی از نویسندگان این مطالعه و پژوهشگر موسسه‌ بیماری‌های قلبی‌‌عروقی چین، از نظر فیزیولوژیکی، سطح استروژن در گردش خون در زنان بسیار بالاتر از مردان است و این هورمون می‌تواند در طول ورزش، به کاهش چربی بدن کمک کند. استروژن همچنین باعث آرامش و گشاد شدن عروق، تعادل در سطح کلسترول، کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو می‌شود؛ یعنی تمام عواملی که بر بیماری عروق کرونر تاثیر دارند.

این ممکن است توضیح دهد که چرا زنان معمولا دیرتر از مردان دچار مشکلات قلبی می‌شوند و چرا این خطر برای آن‌ها پس از یائسگی و کاهش سطح استروژن، به‌طور ناگهانی افزایش می‌یابد.

به گفته او، نوع عضلات نیز می‌تواند در این تفاوت نقش داشته باشد. مردان معمولا فیبرهای عضلانی تندانقباض (fast-twitch) بیشتری دارند که برای حرکات کوتاه و شدید مناسب‌اند، در حالی‌ که در زنان، غالبا فیبرهای کند‌انقباض (slow-twitch) بیشترند که بدن آن‌ها را طی تمرین‌های طولانی‌مدت، کارآمدتر می‌کند.

به گفته‌ پژوهشگران، این یافته‌ها ممکن است مشوقی برای زنان کم‌تحرک باشد تا برای کاهش خطر بیماری قلبی بیشتر ورزش کنند، اما همان‌طور که دکتر لاو اشاره می‌کند، موضوع به این سادگی نیست. او یادآوری می‌کند که زنان به طور معمول کمتر از مردان فعالیت بدنی دارند و کمتر به اهداف توصیه‌شده‌ برای میزان ورزش می‌رسند. چنانچه مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۰ نیز نشان داد، ۲۸.۳ درصد مردان میزان استاندارد ورزش هوازی و قدرتی را رعایت می‌کنند، در حالی‌ که این رقم در زنان، تنها ۲۰.۴ درصد است. بنابراین این یافته فرصتی برای جامعه‌ پزشکی است تا بیندیشد چگونه می‌توان توصیه‌های ورزشی را متناسب با زنان تنظیم کرد، چون واضح است آنچه اکنون وجود دارد، برای همه کارآمد نیست.