به گزارش ایتنا و به نقل از تک‌اسپات، این پژوهش که بر روی ۸۰۰ جوان طی سه ماه انجام شد، با استفاده از دستبندهای Garmin Vivosmart 4 میزان استرس، خستگی و خواب را پایش کرد. شرکت‌کنندگان روزانه چهار بار میزان استرس، خستگی یا خواب‌آلودگی خود را گزارش می‌کردند.

مقایسه داده‌های ثبت‌شده با تجربه شخصی افراد نشان داد که هیچ‌کدام از شرکت‌کنندگان «امتیاز استرس» مطابق با احساس واقعی خود دریافت نکرده‌اند. حتی در یک‌چهارم موارد، دستگاه‌ها دقیقاً برعکس وضعیت واقعی را نشان داده‌اند؛ مثلاً وقتی فرد احساس آرامش داشت، ساعت استرس بالا را ثبت کرده بود.

«آیکو فرید»، نویسنده همکار پژوهش، توضیح داد که این نتایج تعجب‌آور نیست، زیرا ساعت استفاده‌شده عمدتاً با اندازه‌گیری ضربان قلب به نتیجه می‌رسد، در حالی که ضربان قلب الزاماً به احساسات واقعی مرتبط نیست. او به عنوان مثال گفت که ضربان قلب هنگام برانگیختگی جنسی می‌تواند به همان اندازه هنگام عصبانیت افزایش یابد. به گفته او، این یافته‌ها پرسش‌های مهمی درباره کارایی داده‌های پوشیدنی در ارزیابی وضعیت‌های روانی ایجاد می‌کند و کاربران باید بدانند این ابزارها دستگاه‌های مصرفی هستند، نه پزشکی.

با این حال، ساعت‌های هوشمند در زمینه پایش خواب عملکرد بهتری داشتند. دستگاه‌های آزمایش‌شده توانستند مدت زمان خواب را نسبتاً دقیق ثبت کنند، هرچند همچنان نمی‌توانستند به‌طور مؤثر میزان سرحال بودن فرد پس از بیداری را پیش‌بینی کنند. پژوهشگران پیشنهاد کردند که داده‌های خواب در آینده می‌تواند مبنای یک «سیستم هشدار» برای پیش‌بینی اپیزودهای افسردگی باشد تا فرد بتواند زودتر اقدام یا درمان مناسب را دریافت کند.

«مارگاریتا پانایوتو» از دانشگاه منچستر تأکید کرد که داده‌های پوشیدنی می‌توانند بینش‌های ارزشمندی درباره احساسات و تجربیات افراد ارائه دهند، اما شناخت درست از توانایی‌ها و محدودیت‌های آنها ضروری است.