به گزارش ایتنا، پژوهشگران این مرکز با بررسی‌های جامع نشان داده‌اند که تفاوت‌های ژنتیکی، هورمونی و عوامل محیطی نقش مهمی در شکل‌گیری تفاوت‌های جنسیتی سیستم ایمنی دارند. ارمیکا المان سفیر، رئیس و مدیرعامل این انستیتو، توضیح می‌دهد که زنان دارای دو کروموزوم X هستند که شامل تعداد زیادی ژن مرتبط با سیستم ایمنی است و این باعث می‌شود توانایی زنان برای پاسخ ایمنی قوی‌تر باشد. هورمون‌هایی مانند استروژن و تستوسترون نیز در تنظیم فعالیت ژن‌های سیستم ایمنی دخیل بوده و سلول‌های ایمنی را به شکل متفاوتی فعال یا مهار می‌کنند.

از سوی دیگر، ترکیب فعال بودن کپی‌های مختلف کروموزوم X در زنان باعث شده تا مجموع‌های متنوع از سلول‌های ایمنی در اندام‌های مختلف آنها وجود داشته باشد که این تنوع در مقابله با عفونت‌ها موثر است. به همین دلیل، زنان در مقابله با بیماری‌های عفونی مانند کووید-۱۹ عملکرد ایمنی بهتری نسبت به مردان دارند. در مقابل، همین وجود دو کروموزوم X و ژن‌های اضافه مرتبط می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی مانند سندرم شوگرن و اسکلرودرمی را در زنان افزایش دهد.

 

همچنین عوامل محیطی مانند تغذیه، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و تفاوت‌های میکروبیوم پوست و روده نیز بر عملکرد سیستم ایمنی مردان و زنان تاثیرگذار است. پژوهشگران امیدوارند که این کشفیات پایه‌ای منجر به پیشرفت‌های قابل توجه در پزشکی و ارتقای سلامت همه افراد شود و در حال همکاری با تیم‌هایی در سراسر کشور برای گسترش تحقیقات خود هستند.

این یافته‌ها، گامی مهم به سوی درک بهتر تفاوت‌های بیولوژیکی میان مردان و زنان است که هم در پیشگیری و هم در درمان بسیاری از بیماری‌ها می‌تواند تحول‌آفرین باشد.