براساس یک پژوهش جدید که در مجله «اطلاعیه‌های ماهانه انجمن سلطنتی نجوم» (MNRAS) منتشر شده است، این سیاهچاله غول‌پیکر با جرمی حدود ۳۶ میلیارد برابر جرم خورشید ما، نزدیک به حد بالای نظری آن چیزی قرار دارد که در گیتی ممکن است و وجود سیاهچاله‌ای از این بزرگ‌تر اساسا ممکن نیست.
توماس کالِت، نویسنده همکار این مقاله از دانشگاه پورتسموث، گفت: «این یکی از ۱۰ سیاهچاله کلان‌جرم بزرگ کشف‌شده تاکنون است و به احتمال زیاد پرجرم‌ترین آنها.»
این سیاهچاله حدود پنج میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد و در یکی از بزرگ‌ترین کهکشان‌های شناخته‌شده گیتی موسوم به «نعل اسب کیهانی» قرار دارد؛ کهکشانی که چنان عظیم است که با خم‌کردن فضا‌ـ زمان، نور کهکشان پس‌زمینه‌ای خود را منحرف میکند.
دانشمندان برای کشف این هیولای غول‌پیکر، و تخمین دقیق جرم آن، ناچار شدند روش جدیدی ایجاد کنند.
دکتر کالِت گفت: «بیشتر اندازه‌گیری‌های قبلی مربوط به جرم سیاهچاله‌ها غیرمستقیم‌اند و عدم‌قطعیت زیادی دارند، بنابراین واقعا نمی‌دانیم کدام یک بزرگ‌ترین است.»
«با این حال، به لطف روش جدید ما، اطمینان بسیار بیشتری درباره جرم این سیاهچاله داریم.»
این سیاهچاله عظیم از طریق مشاهده نشانه‌های «همگرایی گرانشی» شناسایی شد؛ پدیده‌ای که در آن گرانش یک جرم بزرگ، نور یک منبع پس‌زمینه‌ای را منحرف و خم و عملا مانند یک عدسی عمل میکند.
پژوهشگران همچنین از یک الگوی اساسی و اصلی برای بررسی حرکت ستارگان درون کهکشان استفاده کردند و با تحلیل سرعت و نحوه حرکت آنها، به شناسایی و برآورد اندازه این سیاهچاله پرداختند.
با این حال، این روش برای برآورد جرم سیاهچاله‌هایی که فراتر از گیتی بسیار نزدیک ما قرار دارند چندان کارآمد نیست. اما به‌کارگیری همگرایی گرانشی به پژوهشگران کمک کرد «تا اعماق بیشتری از گیتی پیش بروند.»
کارلوس مِلو، نویسنده دیگر این مقاله از دانشگاه فدرال «ریو گراند دو سول» در برزیل، گفت: «رویکرد ما که همگرایی گرانشی قوی را با دینامیک ستاره‌ای ترکیب میکند، حتی اندازه‌گیری بی‌واسطه‌تر و قابل‌اعتمادتری برای این سامانه‌های دوردست ارائه می‌دهد.»
«آنچه به طور خاص هیجان‌انگیز است، این است که این روش به ما امکان می‌دهد جرم این سیاهچاله‌های کلان‌جرم پنهان را، حتی زمانی که کاملا خاموش‌اند، در سراسر گیتی شناسایی و اندازه‌گیری کنیم.»
احتمالا این سیاهچاله کلان‌جرم در نتیجه ادغام دو کهکشان شکل گرفته است.
کهکشان نعل اسب کیهانی یک گروه فسیلی است، یعنی پس از فروپاشی دو کهکشان همسایه و تبدیل شدن آنها به یک جرم منفرد بسیار عظیم، در وضعیت پایانی خود به سر می‌برد.
دکتر کالِت گفت: «احتمال دارد تمامی سیاهچاله‌های کلان‌جرمی که در کهکشان‌های همدم اولیه وجود داشتند نیز اکنون با هم ادغام شده باشند تا این سیاهچاله فوق‌العاده کلان‌جرمی را که ما شناسایی کرده‌ایم شکل دهند.»
«بنابراین ما شاهد مرحله پایانی شکل‌گیری کهکشان و مرحله پایانی شکل‌گیری سیاهچاله هستیم.»
پژوهشگران امیدوارند روش جدید خود را در داده‌های گردآوری‌شده با تلسکوپ یوکلید سازمان فضایی اروپا به کار ببرند تا سیاهچاله‌های کلان‌جرم و میزبان‌های آنها را بیشتر پیدا کنند و بتوانند این موضوع را بهتر درک کنند که سیاهچاله‌ها چگونه از تشکیل ستارگان در کهکشان‌ها جلوگیری می‌کنند.
source