بر اساس پژوهش اخیر بانک فدرال رزرو نیویورک، نرخ بیکاری در میان فارغ‌التحصیلان جدید رشته‌ی علوم کامپیوتر به ۶.۱ تا ۷.۵ درصد رسیده است که بیش از دو برابر میزان بیکاری دانشجویان رشته‌هایی مانند زیست‌شناسی و تاریخ هنر محسوب می‌شود. گزارشی تکان‌دهنده در نیویورک‌تایمز نیز به بررسی عمق این بحران پرداخته است.

 

سرنوشت تلخ فارغ‌التحصیلان: از رویا تا واقعیت

داستان‌های شخصی این افراد، حکایت از شرایطی غیرواقعی دارد:

ماناسی میشرا، دانشجوی ۲۱‌ساله‌ دانشگاه پردو، با وعده‌ دستیابی به حقوقی شش‌رقمی فارغ‌التحصیل شد، اما تنها موفق به کسب یک مصاحبه در رستوران چیپوتل گردید و در نهایت آن موقعیت شغلی را نیز به دست نیاورد.

زَک تیلور، که در سال ۲۰۲۳ میلادی از دانشگاه ایالتی اورگان فارغ‌التحصیل شد، برای حدود ۶۰۰۰ موقعیت شغلی فناوری درخواست ارسال کرده، اما تنها ۱۳ مصاحبه به دست آورده و تاکنون هیچ پیشنهاد کاری دریافت نکرده است. جالب آنکه حتی مک‌دونالدز نیز به دلیل «نداشتن تجربه کافی» او را رد کرده است.

 

عوامل بحران: هوش مصنوعی و کاهش نیروی انسانی

برخی از دلایل اصلی این وضعیت عبارتند از:

•  حذف موقعیت‌های شغلی سطح پایین توسط سیستم‌های هوش مصنوعی

•  کاهش گسترده‌ نیروی کار در شرکت‌های بزرگی مانند آمازون، متا و مایکروسافت

دانشجویان از گرفتار شدن در یک «چرخهٔ معیوب هوش مصنوعی» خبر می‌دهند:

•  آن‌ها از هوش مصنوعی برای ارسال انبوه درخواست‌های شغلی استفاده می‌کنند.

•  شرکت‌ها نیز از هوش مصنوعی برای رد خودکار این درخواست‌ها (گاهی در عرض چند دقیقه) بهره می‌برند.

 

نور امید در پایان تونل؟

ماناسی میشرا خوشبختانه پس از ماه‌ها تلاش بالاخره موفق به یافتن شغل شد. انتشار پست‌های هوشمندانه در تیک‌تاک درباره‌ شرایط دشوار بازار کار نیز به او در این مسیر کمک کرد.

این گزارش نشان می‌دهد که با وجود پیشرفت‌های فناوری، راه‌یابی به بازار کار برای فارغ‌التحصیلان علوم کامپیوتر به چالشی جدی تبدیل شده است؛ چالشی که نیازمند بازنگری در نظام آموزشی و سیاست‌های استخدامی است.