به گزارش ایرنا، جان استاین‌بک از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم آمریکا بود و با بردن جایزۀ نوبل و پولیتزر جایگاه خود را در میان برترین نویسندگان تاریخ ادبیات تثبیت کرد. او نویسندۀ آثار مهم و اثرگذاری همچون «خوشه‌های خشم» و «موش‌ها و آدم‌ها» است.
مجموعۀ داستان‌های کوتاه جان استاین‌بک در ابتدا در روزنامه‌ها و به‌صورت جداگانه منتشر شدند و در سال ۱۹۳۸ در نشر پنگوئن، در یک کتاب، به‌چاپ رسیدند.
همۀ این داستان‌ها در سالیناس ولی در کالیفرنیا و محل تولد استاین‌بک، رخ می‌دهند. این منطقه مکان آشنای اغلب داستان‌ها و رمان‌های استاین‌بک و بازتاب دهنده علایق همیشگی نویسنده است؛ آدم‌های ساده و بی شیله پیله و تضادهای بین شهر و روستا، کشاورز و زمین دار، سیاه‌پوست و سفیدپوست.
استاین‌بک در کتاب «درۀ دراز» اثر رکود بزرگ اقتصادی آمریکا و فرهنگ متعصبانۀ درۀ سالیناس بر مردم را نشان می‌دهد.
درۀ دراز شامل داستان‌های گل‌های داوودی، بلدرچین سفید، گریز، مار، صبحانه، یورش، قوزبند، خودسر، جانی بیر، قتل و سنت کیتی پاک‌دامن است.
در پشت جلد کتاب بخشی از یکی از داستان‌های مجموعه را می‌خوانیم:
در هوای صاف کمی پیش رفتم و مه غلیظی احاطه‌ام کرد و باز هوا صاف شد. تکه‌های پراکنده مه نقره ای را می‌دیدم که در مزرعه می‌چریدند. به نظرم رسید صدای ناله نرمی از پشت حصار حیاط خانه هاوکینز می‌شنوم و وقتی از مه بیرون آمدم هیکل تیره ای را دیدم که در مزرعه می‌دوید و از صدای پاها حس کردم که باید یکی از کارگرهای چینی باشد که صندل به پا دارد. چینی ها خیلی از حیوانات شب رو را می گیرند و می خورند.
این کتاب با ترجمه اسدالله امرایی در ۱۹۲ صفحه در نشر افق منتشر شده و از ۱۸ مرداد ۱۴۰۴ در کتاب‌فروشی‌های کشور در دسترس است.
∎