به گزارش ایتنا و به نقل از لایوساینس، این کشف که در اولین میلیارد سال پس از مهبانگ رخ داده، میتواند درک ما از تکامل کهکشانها را متحول کند. بر این اساس، کهکشانهای خفته معمولاً به دلایل مختلفی تشکیل ستارههای جدید را متوقف میکنند.
گفتنی است حضور سیاهچالههای کلانجرم در مرکز کهکشانها یکی از این دلایل است که با انتشار تشعشعات شدید، گاز سرد مورد نیاز برای تشکیل ستارهها را گرم و تخلیه میکند.
از سوی دیگر، کهکشانهای همسایه بزرگتر نیز میتوانند این گاز سرد را از کهکشانهای کوچکتر جدا کنند یا آن را گرم نمایند.
آلبا کووللو پاز، دانشجوی دکترای دانشگاه ژنو و نویسنده اصلی این مطالعه، در این باره میگوید: «این دورهٔ خفتگی معمولاً موقتی است و حدود ۲۵ میلیون سال به طول میانجامد».

وی توضیح میدهد که پس از میلیونها سال، گازهای خارج شده دوباره به کهکشان بازمیگردند و با سرد شدن مجدد، فرآیند تشکیل ستارهها از سر گرفته میشود.
شایان ذکر است که اگرچه پدیده توقف تشکیل ستاره در کهکشانهای نزدیک به ما به خوبی شناخته شده است، اما تا پیش از این تنها چهار کهکشان خفته در اولین میلیارد سال پس از مهبانگ شناسایی شده بودند.
اکنون با استفاده از دادههای طیفسنجی دقیق جیمز وب، اخترشناسان موفق به کشف ۱۴ کهکشان خفته با طیف گستردهای از جرمها شدهاند که نشان میدهد این پدیده محدود به کهکشانهای با جرم بسیار کم یا بسیار زیاد نیست.
البته پاز هشدار میدهد که هنوز عدم قطعیتهایی وجود دارد: «ما نمیتوانیم با قطعیت تأیید کنیم که این کهکشانها دوباره فعال خواهند شد، زیرا نمیدانیم چه مدت در این حالت خفته باقی خواهند ماند».
source