ویدئوی سفر ساختهشده با هوش مصنوعی باعث شد یک زوج سالخورده مالزیایی به دنبال جاذبهای خیالی راهی سفر شوند.

به گزارش تکراتو و به نقل از phonearena، اخیراً یک زوج سالخورده مالزیایی به دلیل اعتماد به یک ویدئوی سفر بسیار واقعی، قربانی یک فریب عجیب شدند که با استفاده از هوش مصنوعی ساخته شده بود.
آنها پس از تماشای ویدئویی که ظاهری حرفهای داشت، از کوالالامپور بیش از ۳۷۰ کیلومتر تا شهری کوچک در ایالت پراک رانندگی کردند، اما در نهایت متوجه شدند که تمام آنچه دیده بودند، ساختگی و غیرواقعی بوده است.
ویدئویی که آنها را فریب داد، شبیه یک گزارش تلویزیونی بود که توسط شبکهای ساختگی به نام تیوی راکیات پخش میشد.
در این گزارش، یک خبرنگار با چهرهای بسیار واقعی از تلهکابینی به نام کوآک اسکایراید در منطقه کوآک هولو صحبت میکرد. در تصاویر، مناظری سرسبز از کوهستان، گفتوگوهایی با گردشگران بهظاهر واقعی و حتی یک رستوران مجلل با نمای زیبا از طبیعت دیده میشد.
در پایان گزارش هم بازدید از باغ گوزنها نمایش داده میشد. این تصاویر آنقدر واقعی بودند که هیچ تردیدی در ذهن بیننده باقی نمیگذاشت. به نظر میرسد برای ساخت آن از ابزارهای پیشرفتهای مانند مدل Veo 3 متعلق به گوگل استفاده شده بود.
بر اساس گزارش رسانههای محلی از جمله روزنامه مترو و ساوت چاینا مورنینگ پست، این زوج در روز ۳۰ ژوئن وارد یک هتل در منطقه پنگکالان هولو در ایالت پراک شدند و از کارکنان درباره تلهکابین سوال کردند.
یکی از کارکنان هتل که بعدها در فضای مجازی درباره این اتفاق نوشت، گفت که وقتی متوجه شد چنین جاذبهای وجود خارجی ندارد، شوکه شده است. او به زن مسن توضیح داد که تمام ویدئو با هوش مصنوعی ساخته شده و واقعی نیست.
زن با ناراحتی گفت که قصد شکایت از خبرنگار داخل ویدئو را دارد، اما کارمند هتل مجبور شد حقیقت تلختری را بگوید: خبرنگار هم واقعی نبوده و با هوش مصنوعی ساخته شده است. زن حیرتزده پاسخ داد: چرا باید کسی چنین دروغی بگوید؟ حتی خبرنگار هم در ویدئو حضور داشت.
این تنها مورد گزارششده نبود. یک کاربر دیگر در شبکههای اجتماعی اعلام کرد که والدینش برای رفتن به همان محل بیش از ۹۰۰۰ رینگیت، معادل ۲۱۲۰ دلار آمریکا، برای کرایه ون هزینه کرده بودند چون تصور میکردند آنچه در ویدئو دیدهاند واقعی است.
این ویدئو پیش از آنکه با واکنش منفی کاربران روبهرو شود و از شبکههای اجتماعی مالزی حذف شود، به سرعت در این فضا پخش شده بود.
این ماجرا توجهها را به سمت واقعگرایی روزافزون ویدئوهای تولیدشده با هوش مصنوعی جلب کرده است. اگر کاربران عادی با دیدن چنین محتوایی گمراه شوند و نتوانند واقعیت را از دروغ تشخیص دهند، آینده رسانههای دیجیتال چه خواهد شد؟
این نمونه نشان میدهد که ابزارهای تولید ویدئوی مصنوعی، در عین حال که میتوانند خلاقیت را افزایش دهند، خطراتی مانند انتشار اطلاعات نادرست را نیز به همراه دارند؛ بهویژه زمانی که مخاطبان از میزان باورپذیری این محتواها اطلاع ندارند.
شاید در آیندهای نزدیک نیاز باشد که برای این نوع ویدئوها برچسبهای هشداردهنده، قوانین نظارتی یا آموزشهای لازم برای تشخیص واقعی از ساختگی در نظر گرفته شود.