—————- رپورتاژ آگهی —————–

مهندس ایوبی ‌پور مسیر کاری‌اش را از ایران آغاز کرد؛ جایی که یاد گرفت با امکانات محدود هم می‌شود رؤیاهای بزرگ ساخت. او به‌خوبی می‌دانست اگر قرار است کاری ماندگار کند، باید فراتر از مرزها فکر کند. همین طرز فکر باعث شد در سال‌هایی که بسیاری به‌دنبال مهاجرت صرف بودند، او به‌دنبال ایجاد پیوندی میان ایران و کشور دومش، یعنی کانادا باشد.

 

مسئولیت اجتماعی در نگاه مهندس احمد ایوبی ‌پور

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی که مهندس احمد ایوبی ‌پور را از بسیاری از مدیران مهاجر متمایز می‌کند، این است که هیچ‌گاه کشور مبدأ را فراموش نکرده است. او همیشه تأکید دارد که موفقیت واقعی یعنی وقتی بتوانی هم برای جامعه‌ای که در آن متولد شده‌ای مفید باشی و هم برای جامعه‌ای که تو را به‌عنوان یک شهروند جدید پذیرفته است.

 

او باور دارد مسئولیت اجتماعی، یک شعار تبلیغاتی نیست. به همین دلیل تلاش کرده پروژه‌ها و شرکت‌های تحت مدیریت خود را طوری اداره کند که ارزش‌افزوده‌ای برای هر دو جامعه داشته باشند. چه در ایران و چه در کانادا، وقتی نام مهندس احمد ایوبی‌پور مطرح می‌شود، بسیاری او را مدیری می‌دانند که در کنار سودآوری اقتصادی، به توسعه انسانی و اجتماعی هم توجه دارد.

تجربه مهندس ایوبی ‌پور در ایران به او یاد داده که چطور می‌توان با چالش‌های ساختاری دست‌وپنجه نرم کرد و تجربه‌اش در کانادا نشان داده که چگونه باید با قوانین شفاف و فرصت‌های بین‌المللی کار کرد. این ترکیب منحصربه‌فرد او را به الگویی برای مدیران دو فرهنگی تبدیل کرده است.

 

پلی میان دو فرهنگ؛ الهام‌بخش نسل تازه کارآفرینان

امروز جوانان زیادی در هر دو کشور ایران و کانادا به داستان زندگی کاری مهندس احمد ایوبی‌پور نگاه می‌کنند و به‌خوبی می‌بینند که مهاجرت پایان مسیر نیست، بلکه می‌تواند آغاز یک مسیر جدید باشد؛ مسیری که در آن می‌توان ظرفیت‌های دو کشور را به هم پیوند زد.

مهندس ایوبی‌ پور معتقد است اگر کسی در یک کشور دوم جا می‌افتد، نباید ریشه‌هایش را فراموش کند. او از همان سال‌های نخست حضور در کانادا تلاش کرد شبکه‌ای از متخصصان ایرانی را گرد هم جمع کند تا هم تجربه‌های جدید یاد بگیرند و هم فرصت‌های تازه بسازند.

حضور فعال مهندس ایوبی ‌پور در پروژه‌های مشترک ایران و کانادا، نشان می‌دهد که نگاه او به بازار جهانی، صرفاً واردات یا صادرات نیست؛ بلکه انتقال تجربه، دانش و سرمایه انسانی است. او بارها گفته است: “یک مدیر باید بداند وقتی دو خانه دارد، دو مسئولیت دارد؛ یکی در وطن اصلی‌اش و یکی در سرزمین دومش.”

نام مهندس ایوبی ‌پور حالا چه در جلسات تجاری ایران و چه در محافل کاری کانادا، با احترام شنیده می‌شود. چون بسیاری باور دارند او به‌خوبی نشان داده که می‌توان مهاجر بود اما منفعل نبود. می‌توان شهروند دو دنیا بود اما وظیفه اجتماعی را در هیچ‌کجا فراموش نکرد.

اگر روزی جوانی در آستانه مهاجرت باشد و بخواهد بداند چطور می‌شود مهاجرت را از تهدید به فرصت تبدیل کرد، داستان زندگی کاری مهندس احمد ایوبی ‌پور می‌تواند برایش الهام‌بخش باشد؛ داستانی که می‌گوید مرزها فقط روی نقشه هستند و ذهن‌های بزرگ، محدود به یک پرچم نمی‌شوند.