به گزارش خبرگزاری ایمنا، حجت الاسلام محسن کریمی، دبیر ستاد جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی استان اصفهان در سخنرانی خود در شب هفتم هیئت انصارالحسین اظهار کرد: دو قرائت از اسلام در تاریخ شکل گرفته است؛ یکی اسلام فردی، که دین را به مجموعه‌ای از اعمال عبادی همچون نماز، روزه، تلاوت قرآن و گریه بر اهل‌بیت (ع) محدود می‌کند. دیگری اسلام اجتماعی که دین را علاوه بر عبادات، ناظر بر سیاست، اقتصاد، عدالت اجتماعی، حکومت و روابط عمومی انسان‌ها می‌داند. نزاع میان این دو قرائت، از صدر اسلام تا امروز ادامه داشته و آثار عمیقی بر سرنوشت جوامع اسلامی گذاشته است.

وی در رابطه با سنجش ایمان واقعی افزود: ایمان واقعی، در عرصه اجتماع سنجیده می‌شود. قرآن کریم به‌صراحت می‌فرماید که مؤمنان امتحان می‌شوند. اما این امتحان، صرفاً محدود به روزه و نماز نیست؛ بلکه حضور در میدان حق‌طلبی، دفاع از مظلوم، هزینه‌دادن برای عدالت و ایستادگی در برابر انحرافات نیز بخشی از آزمون الهی است. صرف حضور در عبادات، بدون حضور در عرصه اجتماع، گواهی بر موفقیت در این امتحان نیست.

دبیر جبهه فرهنگی اصفهان از افراد متظاهر به دین در تاریخ گفت: تاریخ اسلام نشان می‌دهد که برخی افراد ظاهراً دیندار، در عمل علیه ولی خدا ایستاده‌اند. از جمله خوارج، حافظان قرآن و حتی قاتل امام علی (ع) که همگی اهل عبادت و قرآن بودند، اما در لحظه تصمیم‌گیری، علیه ولایت قرار گرفتند. این نشان می‌دهد که عبادت‌محوری بدون ولایت‌محوری می‌تواند به انحراف ختم شود.

کریمی با اشاره به این نکته که گریه بر امام حسین (ع) اگر به مسئولیت اجتماعی منتهی نشود، ناقص است، بیان کرد: عزاداری برای سیدالشهداء باید مقدمه‌ای برای قیام، بصیرت، انتخاب مسیر درست و آمادگی برای کارزار حق و باطل باشد. گریه‌ای که با سکوت همراه شود، بازتولید همان خطی است که در مدینه نسبت به کربلا انجام شد؛ اشک ریختند اما یاری نکردند.

وی در ادامه افزود: اسلام اجتماعی بر اساس سیره پیامبر (ص) و اهل‌بیت (ع) یک اصل اساسی در دین است. پیامبر اکرم (ص) تنها امام مسجد نبود؛ او رهبر جهاد، حاکم جامعه، سیاست‌گذار، قاضی و معلم تمام شئون زندگی مردم بود. اهل‌بیت نیز در همان مسیر حرکت کردند و تلاش‌شان بازگرداندن دین به عرصه زندگی بود.

این سخنران با تاکید بر این‌که تفکیک دین از سیاست و اجتماع، انحرافی تاریخی با نتایجی تلخ به بار خواهد داشت، تشریح کرد: از خانه‌نشینی امیرالمؤمنین (ع) تا سکوت در برابر معاویه و یزید، همگی حاصل جریان‌هایی بودند که دین را از عرصه عمومی حذف کردند. این جریان‌ها با شعار تخصص، دین را از حکومت جدا کردند و کار را به جایی رساندند که اهل‌بیت از حق خود کنار گذاشته شدند.

کریمی از نتیجه محدودیت دین به ظاهر عبادات گفت: وقتی دینداری به ظاهر عبادات محدود شود، زمینه برای سلطه‌پذیری فراهم می‌شود. نمونه‌ی آن، ایرانِ قبل از انقلاب بود که با وجود نماز، روزه و حجاب، قوانینی مانند کاپیتولاسیون به کشور تحمیل شد؛ قانونی که عزت ملت را زیر پا گذاشت، اما چون دینداری مردم صرفاً فردی شده بود، اعتراضی شکل نگرفت.

وی افزود: در عصر غیبت، اسلام اجتماعی وظیفه‌ای تعطیل‌شدنی نیست. اگرچه امام معصوم غایب است، اما وظایف اجتماعی امت ساقط نمی‌شود. تفکری که می‌گوید “تا امام زمان نیاید کاری نمی‌کنیم” صورت‌مسئله را پاک می‌کند. وظیفه ما آمادگی، زمینه‌سازی و ساختن جامعه‌ای است که ظرفیت پذیرش حکومت حق را داشته باشد.

این کارشناس مسائل دینی ادامه داد: ولایت فقیه، بازخوانی کارکرد اجتماعی دین در عصر غیبت است. این نظریه می‌گوید که در نبود امام معصوم، فقیه جامع‌الشرایط که با قرآن و روایات انس علمی دارد، می‌تواند جامعه را در مسیر عدالت و احکام دینی هدایت کند. این اندیشه، امت را از حالت انفعال بیرون می‌کشد و آن را به سوی تمدن‌سازی سوق می‌دهد.

کریمی تشریح کرد: اسلامِ انتظار، به‌جای انفعال، دعوت به اقدام می‌کند. منتظر واقعی کسی است که اهل آمادگی، اقدام، مسئولیت‌پذیری و حضور در میدان است. امت امام قائم (عج) باید اهل قیام باشد، نه امت امام قائل که فقط تأییدگر عافیت‌طلبی‌های خود است.

وی در پایان از جریان انحراف اسلام گفت: امروز نیز جریان انحرافیِ اسلامِ حداقلی فعال است. این جریان، با تبلیغ دینداری فردی، مردم را از مسئولیت‌های اجتماعی، سیاسی و تمدنی بازمی‌دارد. نتیجه آن، بی‌تفاوتی در برابر فساد، ظلم، اشرافی‌گری و تبعیض است. برای مقابله با آن، باید دین را به تمام عرصه‌های زندگی بازگرداند.