به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، کهکشان اصلی، NGC ۴۶۵۱، یک کهکشان مارپیچی به اندازه راه شیری ما است و این «چتر ستاره‌ای» حدود ۱۰۰ هزار سال نوری بالاتر از صفحه درخشان آن امتداد دارد.

رشد ستارگان این کهکشان در آینده

این کهکشان کوچک بر اثر برخورد‌های مکرر در مدار‌های بیضوی خود، متلاشی شده و ستارگان باقی‌مانده‌اش طی چند میلیون سال آینده جذب کهکشان بزرگ‌تر خواهند شد.

کهکشان چتری، در آغوش صورت فلکی

این تصویر با نوردهی طولانی از عربستان سعودی ثبت شده است. کهکشان چتری در فاصله ۵۰ میلیون سال نوری از زمین، در صورت فلکی موی برنیکه (Coma Berenices) قرار دارد.