حامیان این طرح، از جمله سم آلتمن (مدیرعاملOpenAI) ، پالمر لاکی (موسس Anduril) و مارک آندریسن (سرمایه‌گذار مشهور)، معتقدند وجود قوانین متنوع ایالتی می‌تواند نوآوری آمریکایی را در رقابت با چین تضعیف کند و روند توسعه فناوری را کند نماید. در مقابل، منتقدان شامل اکثر دموکرات‌ها، برخی جمهوری‌خواهان، مدیرعامل  Anthropic، گروه‌های کارگری و نهادهای حمایت از حقوق مصرف‌کننده هستند که هشدار می‌دهند این ممنوعیت، ایالت‌ها را از تصویب قوانین حمایتی برای مصرف‌کنندگان و مقابله با آسیب‌های احتمالی AI محروم می‌کند و عملاً به ش

رکت‌های بزرگ هوش مصنوعی اجازه می‌دهد بدون نظارت کافی فعالیت کنند.

این ممنوعیت که به «AI moratorium» معروف شده، می‌تواند قوانین ایالتی مهمی مانند قانون AB 2013 کالیفرنیا (الزام شرکت‌ها به افشای داده‌های آموزشی مدل‌های AI) و قانون ELVIS تنسی (حمایت از هنرمندان در برابر جعل آثار توسط AI) را نیز بی‌اثر کند. همچنین، این طرح تهدیدی برای لوایح ایمنی هوش مصنوعی در حال تصویب در ایالات مختلف، از جمله قانون RAISE  نیویورک است که شرکت‌های بزرگ AI را ملزم به انتشار گزارش‌های ایمنی می‌کند.

تد کروز برای اطمینان از تأثیرگذاری این طرح، آن را به دریافت بودجه فدرال توسعه اینترنت پهن‌باند (BEAD) گره زده است؛ به این معنا که ایالت‌هایی که با این ممنوعیت همراهی نکنند، ممکن است از دریافت بودجه میلیاردی این برنامه محروم شوند. این اقدام با انتقاد برخی سناتورها مواجه شده که آن را انتخابی اجباری میان توسعه زیرساخت و حفاظت از حقوق مصرف‌کننده می‌دانند.

در حال حاضر، این طرح در سنای آمریکا با مخالفت‌های جدی روبه‌رو شده و انتظار می‌رود بحث‌های سنگینی پیرامون حذف یا اصلاح آن در جریان بررسی لایحه بودجه صورت گیرد. منتقدان می‌گویند شرکت‌های فناوری هم‌اکنون نیز با قوانین متنوع ایالتی در حوزه‌های دیگر سازگار شده‌اند و این استدلال که «وصله‌پینه‌ای بودن قوانین» مانع نوآوری است، بیشتر بهانه‌ای برای دور زدن نظارت و پاسخگویی است.

در نهایت، سرنوشت این ممنوعیت ده‌ساله و آینده نظارت بر هوش مصنوعی در آمریکا به تصمیم‌گیری نهایی کنگره و نتیجه رأی‌گیری‌های پیش رو بستگی دارد.