سووشون، نام سریال تازهی ساخته شده نرگس آبیار برای پلتفرم نماوا است، شاید نام سریال برای شما نیز بیمعنی بهنظر بیاید اما برای آنهایی که رمان این اثر را خوانده باشند، کاملا معنادار و آشنا است. به همین خاطر برای اینکه درک بهتری از این سریال داشته باشید، اینطور نقد قسمت اول سریال سووشون را در مجله بازار شروع کنیم، سووشون یک اثر اقتباسی از روی رمان است.
سووشون، نام رمانی از سیمین دانشور است، این رمان قرار بود در ابتدا بهطور یک فیلم سینمایی به نمایش درآورده شود اما نرگس آبیار تصمیم گرفت تا این فیلم سینمایی را تبدیل به یک سریال در شبکهنمایش خانگی بکند. کلید پیش تولید سریال سووشون از سال ۱۴۰۰ خورده میشود، از آنجایی که داستان سریال مربوط به زمان گذشته است، ساخت این اثر بیشتر از تصور بهطول انجامیده؛ اگر قسمت اول سریال سووشون را تماشا کرده باشید، بهخوبی علت این زمان طولانی ساخت را خواهید فهمید. این فقط شروع سریال است که نشان از این ماجرا میدهد، قطعا هرچه جلوتر برویم، متوجه خواهید شد که چرا پلتفرم نماوا یک سرمایهگذاری ۲۰۰ میلیاردی روی این اثر داشته است.
سریال سووشون، از شهر شیراز شروع خواهد شد و داستانی را برای شما روایت میکند که مردم ایران چطور در آن زمان با استعمارگران مقابله میکردند. هدف اصلی و معنوی سریال سووشون کاملا مشخص و معین است، این هدف جای تقدیر و تشکر دارد، چرا که نشان میدهد که در دهههای گذشته مردمان ایران چه سختیهایی کشیدهاند؛ قطعا سینمای ایران به این نوع از ساختهها احتیاج دارد، چرا که یکی از ژانرهای پرطرفدار این روزهای سینمای دنیا ژانرهای تاریخی است، پس میتوان گفت: سریال سووشون در ابتدا مخاطب تاریخی خودش را میتواند جذب کند، از سوی دیگر، کسانی که رمان سووشون سیمین دانشور را نیز خوانده باشند، علاقهمند به این خواهند بود که آنچه که خواندهاند را با تصویر تماشا کنند. حال با این اوصاف و چنین پیشبینیهایی باید دید، آیا سریال سووشون میتواند از پس راضی کردن مخاطبهای خودش بربیاید یا خیر؟
سووشون از عروسی شروع خواهد شد!
داستان سریال سووشون از عروسی دختر خانِ شیراز شروع میشود، عروسی که قرار است به مدت یک ساعت شما را دور خودش بچرخاند. قضیه از این قرار است که یوسف (میلاد کیمرام) بههمراه همسرش زری (بهنوش طباطبایی) به عروسی دعوت شدهاند، یوسف یک مرد استقلال طلب است، بههمین خاطر بهسختی در این عروسی حضور پیدا کرده است و آنچنان دل خوشی از این ماجرا ندارد، زری از این موضوع کاملا مطلع است و مدام این استرس را همراه خود حمل میکند که مبادا یوسف کاری کند که جانش بهخطر بیفتد ولی با این حال یوسف کار خودش را میکند و در جمع بزرگان انگلیس به دفاع از مردم خودش صحبت میکند، زری جلوی او را میگیرد و از او میخواهد که این موضوع را ادامه ندهد.
یوسف به حرف همسرش گوش میکند و به حیاط کاخ میرود تا ادامهی عروسی را از آنجا تماشا کند، اتفاقاتی که شما در قسمت اول سریال سووشون خواهید دید، چیزی بیش از این نخواهد بود، مابقی ماجرا داستانی است که زری از کودکی خودش تا ازدواج با یوسف تعریف میکند. از آنجایی که از ۸۰ دقیقهی قسمت اول سریال سووشون شما فقط شنونده هستید، بهتر است بیمقدمه به دل نقد قسمت اول سووشون بزنیم. همانطور که بالاتر گفتم: قسمت اول سریال چیزی نزدیک به ۸۰ دقیقه است، در این مدت به مخاطب چیز جذبکنندهای نشان داده نخواهد شد، همین موضوع باعث خستگی بیننده از تماشای سریال میشود، من خودم بهشخصِ مقداری از سریال را جلو کشیدم تا بالکم اتفاقی جدیدی در داستان اثر رخ دهد تا سریال کمی برایم جذاب شود اما این اتفاق رخ نداد.
سریال سووشن از نظر روایت داستان در قسمت اول یک محصول کاملا ضعیف را نشان میدهد، ریتم سریال بهشدت کُند و خستهکننده است و این مشکل در ادامهی مسیر نیز حل نمیشود، درست از ابتداییترین دقایق قسمت اول سریال تا انتهاییترین بخشهای داستان، این روند با شما همراه است. مورد دیگری که من را آنچنان جذب خودش نکرد، راوی بودن بهنوش طباطبایی در سریال است، این درست است که سووشون اقتباس گرفته از رمان است اما نیازی به راوی ندارد، چرا که این مورد باعث شده تا دیالوگ بازیگران کمتر شود، زمانی که دیالوگ کاراکترها کم میشود، ارتباط با مخاطب کمکم از بین میرود، این موضوعات همگی دست به دست هم میدهند و باعث میشوند، مخاطب نه بتواند با بازیگران ارتباط بگیرد و نه با داستان سریال، این است ضعف اصلی قسمت اول سریال سووشون در بخش داستان.
فضایی جدید در سینمای ایران اما در گذشته
در رابطه با داستان سریال بهطور مفصل در بند بالا صحبت کردیم، موضوع دیگری که میخواهم راجعبه او صحبت کنم، مربوط به فضای بصری و طراحی صحنهی سریال سووشون است، همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردم، ساخت سریال سووشون چیزی بیش از چهار سال زمان برده است، پس اصلا جای تعجب نخواهد داشت که لوکشینهای کاملا مناسب با آن دوران را در سریال تماشا کنید، طراحی صحنه و لباس بازیگران از همین قسمت اول بهخوبی نشان میدهد که واقعا برای طبیعی جلوه دادن آن دوران زحمت زیادی کشیده شده است، فضاسازیهای شکل گرفته در سریال واقعا طبیعی است و شما چیزی جز احساس و درک خوب از آنها نخواهید گرفت، چرا که هیچ عنصری غیر واقعی نیست.
مورد بعدی که در قسمت اول، علیاللخصوص در پخش انتهایی سریال توجه شما را به خودش جلب میکند، زبان و گویش بازیگران سریال سووشون است. هنرمندانی که انتخاب شدهاند پیشتر خودشان را ثابت کردهاند، پس بههمین خاطر از آنها توقع میرود که بتوانند لهجهی فارسی و شیرازی را کنترل کنند، گاهی اوقات این اتفاق در قسمت اول رخ میدهد که بازیگران به گویش فارسی بازمیگردند و زبان شیرازی را کنار میگذارند، اوج این اتفاق در دقایق پایانی قسمت اول سریال سووشون است. نکتهی بعدی که میخواهم درباره آن صحبت کنم، استفاده از کلمات امروزی است، کلماتی که بههیچ وجه در آن زمان به رسمیت شناخته نمیشدند، بهعنوان مثال کجا در تاریخ خواندهاید یا شنیدهاید که یک قرن پیش، فلانی پشتسر فلانی صفحه گذاشته است، رعایت همین ریز نکات باعث خواهد شد تا یک ساخته تبدیل به اثری تاپ لول شود.
نقد قسمت اول سریال سووشون را اینطور بهپایان برسانیم که اگر این اثر یک سریال نبود، قطعا ضعیفترین نمرات ممکن را میگرفت، بخشهای زیادی است که در سریال واقعا جای تقدیر دارد، چرا که بهبهترین نوع اعمال شده است اما مشکل سریال سووشون در قسمت اول جای دیگری است، آن هم داستان و ریتم کندش میباشد، سووشون اگر بخواهد در ادامه بههمین ترتیب پیش برود، قطعا زمین خواهد خورد، چون خیلی کم پیش خواهد آمد که مخاطبها به یک اثر، فرصت طولانیای بدهند تا خودش را ثابت کند. سوشون ساختهای است که پوچ نیست، چرا که از روی یک رمان معروف و باارزش اقتباس گرفته است، امیدوارم در ادامهی مسیرش اینطور نباشد که در این قسمت بود. در پایان هم لازم است به این موضوع اشاره کنم، این مطلب فقط مربوط به قسمت اول سریال سووشون میشود و هیچ ارتباطی با قسمتهای آتی ندارد.
بزرگترین یوتیوبر کالاف دیوتی ایران کیه؟ میزگیم با ملیکا دیوتی
source