نتایج کلیدی:

خواب طولانی (۹ ساعت یا بیشتر) با کاهش حافظه، مهارت‌های بصری-فضایی و عملکردهای اجرایی مرتبط بود.

این ارتباط در افراد دارای علائم افسردگی (چه تحت درمان دارویی و چه بدون درمان) قوی‌تر بود.

در افراد بدون افسردگی، اثر منفی خواب طولانی بر شناخت ضعیف‌تر اما همچنان قابل‌توجه بود.

مصرف داروهای ضدافسردگی در افراد فاقد علائم افسردگی، هیچ تأثیر منفی بر شناخت نداشت، حتی با خواب طولانی.

اهمیت خواب در سلامت مغز:

اختلالات خواب هم در پیری طبیعی و هم در بیماری‌هایی مانند آلزایمر دیده می‌شود.

شورای جهانی سلامت مغز توصیه می‌کند بزرگسالان ۷-۸ ساعت در شب بخوابند. خواب کمتر یا بیشتر از این محدوده با اختلال در حافظه، توجه و عملکردهای اجرایی مرتبط است.

افسردگی یک عامل تشدیدکننده است، چراکه ۹۰٪ مبتلایان به افسردگی مشکلات خواب را گزارش می‌کنند.

جمع‌بندی:

این مطالعه تأکید می‌کند که خواب بیش‌ازحد به‌ویژه در افراد افسرده، می‌تواند تأثیر منفی بر توانایی‌های ذهنی داشته باشد. با این حال، برای درک دقیق‌تر رابطه علت‌ومعلولی، به مطالعات طولانی‌مدت‌تر نیاز است.