تلسکوپ جیمز وب احتمال وجود حیات در سیاره‌ای خارج از منظومه شمسی را بیش از هر زمان دیگری تقویت کرده است.

به گزارش تکراتو و به نقل از thenextweb، اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی James Webb اعلام کرده‌اند که قوی‌ترین شواهد تا امروز مبنی بر وجود حیات خارج از منظومه شمسی را کشف کرده‌اند.

دانشمندان دانشگاه کمبریج نشانه‌هایی از گازهای dimethyl sulfide (DMS) و/یا dimethyl disulfide (DMDS) را در جو سیاره K2-18b پیدا کرده‌اند. روی زمین، این گازها فقط از طریق موجودات زنده‌ای مثل فیتوپلانکتون‌ها تولید می‌شوند؛ موضوعی که احتمال وجود حیات در این سیاره را مطرح می‌کند.

کشف نشانه‌های حیات فرازمینی توسط جیمز وب

سیاره K2-18b در فاصله ۱۲۴ سال نوری از ما قرار دارد، تقریبا سه برابر زمین است و در منطقه‌ای از فضا واقع شده که دمای آن امکان وجود آب مایع را فراهم می‌کند. همین ویژگی‌ها باعث شده سال‌ها به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین گزینه‌ها در جست‌وجوی حیات فرازمینی مطرح باشد.

حالا با کمک قوی‌ترین تلسکوپ فضایی جهان، دانشمندان به واقعیت‌های این دنیای دور دست نزدیک‌تر از همیشه شده‌اند.

دانشمندان چطور به این نتایج رسیدند؟

برای رسیدن به این نتیجه، از روشی به‌نام طیف‌سنجی عبوری استفاده شده است. وقتی K2-18b از مقابل ستاره مادرش عبور می‌کند، بخشی از نور ستاره از جو آن عبور می‌کند و سپس به زمین می‌رسد. گازهای مختلف در جو، رنگ‌ها یا طول‌موج‌های خاصی از این نور را جذب می‌کنند که توسط ابزارهای تلسکوپ James Webb قابل شناسایی است.

با بررسی نورهایی که به زمین نرسیده‌اند، دانشمندان توانسته‌اند بفهمند چه گازهایی در جو این سیاره وجود دارد. این یافته‌ها از نظریه‌ای پشتیبانی می‌کند که K2-18b را یک سیاره Hycean می‌داند؛ سیاره‌ای با اقیانوس‌های عظیم و جوی غنی از هیدروژن.

به گفته نیکو مادوسودان از مؤسسه نجوم دانشگاه کمبریج که سرپرست این تحقیق بوده:

با توجه به هر آنچه درباره این سیاره می‌دانیم، فرضیه وجود دنیایی Hycean با اقیانوسی پر از حیات، بیشترین انطباق را با داده‌های ما دارد.

البته او و تیمش تأکید می‌کنند که شاید یک فرایند شیمیایی ناشناخته عامل وجود این گازها باشد. با این حال، مشاهدات آن‌ها به سطح اطمینان آماری سه سیگما رسیده، یعنی تنها ۰.۳ درصد احتمال دارد این نتایج بر اساس تصادف به‌دست آمده باشد.

این میزان هنوز به سطح استاندارد کشف علمی که ۰.۰۰۰۰۶ درصد است نرسیده، اما همچنان مدرکی بسیار جدی محسوب می‌شود.

در سال ۲۰۲۳ نیز همین تیم از کمبریج نشانه‌هایی از متان و دی‌اکسید کربن را با استفاده از دو ابزار متفاوت از تلسکوپ James Webb یعنی Near-Infrared Imager and Slitless Spectrograph (NIRISS) و Near-Infrared Spectrograph (NIRSpec) در جو K2-18b شناسایی کرده بودند. این اولین باری بود که مولکول‌های کربنی در یک سیاره در منطقه قابل‌سکونت کشف می‌شد.

در همان مشاهدات اولیه، دانشمندان به سیگنال‌های ضعیفی برخوردند که احتمال وجود DMS را مطرح می‌کرد. به همین دلیل، دو سال بعد بررسی‌های بیشتری انجام دادند؛ این بار با استفاده از ابزار Mid-Infrared Instrument (MIRI).

مادوسودان می‌گوید:

این یک خط شواهد مستقل است، چون از ابزاری متفاوت استفاده کرده‌ایم، در بازه‌ای متفاوت از نور که هیچ تداخلی با مشاهدات قبلی ندارد. این سیگنال قوی و واضح بود.

به گفته پژوهشگران، تنها ۱۶ تا ۲۴ ساعت زمان مشاهده بیشتر با تلسکوپ James Webb می‌تواند این یافته‌ها را به سطح کشف علمی قطعی برساند.