پژوهشگران با فرود به عمق بیش از ۳۵۷۰۰ فوت (۱۰۹۰۰ متر) زیر سطح اقیانوس نمونه‌های زیستی جمع‌آوری کردند که تنوع شگفت‌انگیزی را آشکار کرد.
به گزارش تکراتو و به نقل از gizmodo، در کنار این کشفیات، زباله‌های انسانی نیز در اعماق اقیانوس مشاهده شد. منطقه هادال زمین شامل نواحی دریایی با عمقی بین ۱۹۷۰۰ تا ۳۶۰۰۰ فوت (۶۰۰۰ تا ۱۱۰۰۰ متر) زیر سطح دریاست.
این نام‌گذاری که برگرفته از هادس، خدای دنیای زیرین در اساطیر یونان است، تصادفی نیست. این نواحی عمیق‌ترین بخش‌های اقیانوس و از ناشناخته‌ترین مناطق زمین محسوب می‌شوند. تحقیقات جدید پرده از اسرار این محیط بی‌نهایت سخت و موجوداتی که در آن زندگی می‌کنند برداشته است.
محققان با استفاده از زیردریایی پیشرفته چینی به نام Fendouzhe به عمق بیش از ۳۵۷۰۰ فوت (۱۰۹۰۰ متر) در گودال یاپ، حوضه فیلیپین و گودال ماریانا که عمیق‌ترین گودال اقیانوسی زمین است، نفوذ کردند و صدها نمونه زیستی جمع‌آوری کردند.
در این نمونه‌ها، بیش از ۷۰۰۰ گونه میکروبی مستندسازی شد که ۸۹ درصد آن‌ها برای اولین بار شناسایی شده‌اند. این پژوهش که در ۶ مارس در نشریه Cell منتشر شد، تنوع غیرمنتظره‌ای را در یکی از خشن‌ترین محیط‌های کره زمین نشان می‌دهد.
پژوهشگران در این مطالعه نوشته‌اند که در میکروبیوم هادال، به‌ویژه در میان پروکاریوت‌ها و ویروس‌ها، میزان بی‌سابقه‌ای از تازگی، تنوع و ناهمگونی مشاهده شده است.
این موجودات تحت تأثیر شرایط سخت محیطی و همچنین توپوگرافی ظریف منطقه هادال قرار دارند. این پژوهش بخشی از پروژه تحقیقاتی محیط‌زیست و بوم‌شناسی گودال ماریانا است که به گفته محققان، اولین بررسی سیستماتیک از این اکوسیستم محسوب می‌شود.
منطقه هادال شرایطی فوق‌العاده سخت دارد؛ فشار بسیار زیاد، دمای نزدیک به انجماد، سطوح پایین مواد مغذی و تاریکی مطلق. به گفته پژوهشگران، این محیط چالش‌هایی استثنایی برای حیات ایجاد می‌کند.
با این وجود، نمونه‌های جمع‌آوری‌شده حضور ۷۵۶۴ گونه میکروبی را نشان داد که ۸۹.۴ درصد آن‌ها برای اولین بار ثبت شده‌اند. تنوع خارق‌العاده این نمونه‌ها در سطح ژنتیکی نیز آشکار بود، زیرا طیف وسیعی از استراتژی‌های بقا در آن‌ها مشاهده شد.
این مقاله یکی از سه پژوهش مرتبط با اکوسیستم منطقه هادال است که در یک روز منتشر شده‌اند. یکی از این مطالعات نشان می‌دهد که آمفیپودها (موجوداتی کوچک و میگو مانند) احتمالاً به لطف رابطه همزیستی با باکتری‌ها قادر به بقا در این محیط‌های افراطی هستند.
مطالعه دیگر حاکی از آن است که تمامی ماهی‌هایی که در عمق بیش از ۱.۸ مایل (۳ کیلومتر) زیر سطح دریا زندگی می‌کنند، دارای جهش ژنتیکی خاصی هستند که به آن‌ها کمک می‌کند اثرات سرما، فشار بالا و کمبود نور را کاهش دهند.
همین پژوهش همچنین زمان تقریبی ورود برخی موجودات دریایی به این اعماق را تخمین می‌زند. به عنوان مثال، محققان معتقدند مارماهی‌ها حدود ۱۰۰ میلیون سال پیش به دریاهای عمیق مهاجرت کردند و همین موضوع به آن‌ها کمک کرد تا از انقراض ناشی از برخورد شهاب‌سنگی که تقریباً دایناسورها و بسیاری از موجودات دریایی سطحی را از بین برد، جان سالم به در ببرند.
مجموع این سه مطالعه نشان می‌دهد که بین میکروارگانیسم‌ها و موجودات بزرگ‌تر که در منطقه هادال زندگی می‌کنند، سازوکارهای تطبیقی مشابهی وجود دارد.
پژوهشگران در یک مقاله تفسیری مرتبط با این سه تحقیق نوشته‌اند که این یافته‌ها نشان‌دهنده وجود راهبردهای تطبیقی مشابه در میان گونه‌ها و حوزه‌های زیستی مختلف است. به بیان دیگر، شرایط خشن منطقه هادال باعث شده گونه‌های غیرمرتبط، ویژگی‌های مشابهی برای بقا پیدا کنند.
اما در کنار کشف میکروب‌ها، آمفیپودها و ماهی‌های ناشناخته، محققان با موردی ناراحت‌کننده نیز روبه‌رو شدند: زباله‌های انسانی. طبق گزارش Science، در این اعماق کیسه‌های پلاستیکی، قوطی‌های نوشابه، بطری‌های آبجو و حتی یک سبد لباس پیدا شد.
ویشو ژائو، میکروب‌شناس دانشگاه شانگهای جیاتونگ و یکی از نویسندگان این مطالعه، به Science گفت که این کشف برای آن‌ها بسیار تکان‌دهنده بوده است.
او و همکارانش اشاره کرده‌اند که برخی میکروب‌های اعماق دریا قادر به تجزیه آلاینده‌های انسانی هستند، اما این مسئله در برابر اثری که انسان بر عمیق‌ترین نقاط اقیانوس گذاشته، تسلی ناچیزی به شمار می‌آید.
در نهایت، این مطالعه دیدگاهی نادر از تنوع شگفت‌انگیز منطقه‌ای ارائه می‌دهد که زمانی تصور می‌شد فاقد حیات است، و نشان می‌دهد که زندگی همیشه راهی برای ادامه دادن پیدا می‌کند.