در این تحقیق، از گروهی از جوانان خواسته شد که به مدت ۷۲ ساعت از گوشی‌های هوشمند خود دور بمانند و تنها در مواقع ضروری مانند انجام کارهای مهم، فعالیت‌های روزمره یا تماس با خانواده و دوستان نزدیک از تلفن‌های خود استفاده کنند.

در طول این دوره‌ “سم‌زدایی” از تلفن، دانشمندان از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) برای اسکن فعالیت مغز شرکت‌کنندگان استفاده کردند.

نتایج این مطالعه نشان داد که دوری از گوشی‌های هوشمند باعث تغییرات چشمگیری در نواحی مغزی مرتبط با پاداش و ولع می‌شود، که مشابه الگوهایی است که در اعتیاد به مواد مخدر یا الکل مشاهده می‌شود.

 

این مطالعه شامل ۲۵ نفر از افراد ۱۸ تا ۳۰ ساله بود که مشکلات مرتبط با استفاده زیاد از گوشی هوشمند و سلامت روانی خود را بررسی کردند. شرکت‌کنندگان قبل از شروع مطالعه، پرسشنامه‌هایی را در مورد وضعیت خلق و خو، عادات استفاده از گوشی و تمایلات خود تکمیل کردند و پس از پایان دوره، پاسخ مغز آنها به محرک‌های مختلف با استفاده از اسکن‌های fMRI اندازه‌گیری شد.

 

علائم ترک

اسکن‌های مغزی نشان داد که در نواحی مغزی مرتبط با دوپامین و سروتونین (دو ماده شیمیایی که نقش مهمی در تنظیم خلق و خو، احساسات و اعتیاد دارند) فعالیت‌هایی مشاهده شد.

این نتایج نشان می‌دهند که کاهش استفاده از گوشی‌های هوشمند می‌تواند علائمی مشابه با علائم ترک مواد اعتیادآور یا حتی تمایلات شدید غذایی ایجاد کند.

این تأثیرات نه تنها در کاربران سنگین گوشی‌های هوشمند بلکه در کاربران معمولی نیز مشاهده شد و شواهدی ارائه می‌دهد که استفاده بیش از حد از تلفن می‌تواند بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد.