به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، محسن رفیق‌دوست یکی از چهره‌های شناخته‌شده انقلاب اسلامی ایران و از اعضای اولیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است. او در سال‌های نخستین پس از پیروزی انقلاب نقش مهمی در شکل‌گیری نهادهای انقلابی ایفا کرد. محسن رفیق‌دوست از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۸ ریاست بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی را برعهده داشت. بنیاد مستضعفان نهادی اقتصادی است که پس از انقلاب، با مصادره اموال وابستگان رژیم پهلوی شکل گرفت و وظیفه آن حمایت از اقشار آسیب‌پذیر و محروم جامعه تعریف شد.

در ادامه خاطره‌ای از محسن رفیق‌دوست آمده‌ است که در آن به استمرار نفوذ برخی پیمانکاران طاغوتی بر سازوکارهای بنیاد مستضعفین حتی ده سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی پرداخته شده‌است:

به صورت طبیعی سه دسته علیه بنیاد سمپاشی می کردند: یکی صاحب مال‌ها و کسانی که اموال‌شان مصادره شده بود و در دست بنیاد بود، دیگری متوقعینی که می‌خواستند از این خوان گسترده سهمی داشته باشند و سوم هم آن‌هایی که مشغول استفاده بودند و جلوی استفاده‌شان گرفته می‌شد. یک روز حراست بنیاد آمد و گفت که رئیس سازمان عمران بنیاد مستضعفان درواقع کاره‌ای نیست و سازمان عمران بنیاد را مجید علم که یکی از پیمانکارهای بزرگ زمان طاغوت بوده و چند تا از این شرکت‌های بزرگی که مصادره شده مال او بود، اداره می‌کند.  ده سال از انقلاب گذشته و او همچنان آن بخش بزرگ بنیاد را اداره می‌کند. گفتم دلیلی هم داری؟ گفت یک هیأتی قرار است از یوگسلاوی جهت مذاکره بنیاد به ایران بیاید و مجید علم دستور داده که این هیأت به هیچ وجه با رئیس بنیاد ملاقات نکند. این را شما بدان حالا ببین ملاقات می‌کند یا نه.

 ما معاون‌مان را خواستیم گفتیم که هیأتی از یوگسلاوی آمده که من می‌خواهم با این هیأت ملاقات بکنم، بالاخره یک هفته بعد صدایش کردم و گفتم: «هیأت هنوز هست؟»  گفت: «نه رفتند.» گفتم: «چرا ملاقات نکردند؟» گفت:«هیأت در حد پایین بود.» دیدم که واقعاً درست است و افرادی در آن بخش بنیاد فعالیت‌هایی می‌کردند. و همان موقع عده زیادی را در سازمان عمران بنیاد دستگیر کردیم. بنابراین ما با چنین مشکلاتی روبه رو بودیم و دو گروه دیگر نیز به سمپاشی علیه بنیاد ادامه می‌دادند.

من از قول رئیس بعدی می‌گویم که هم پنج سال پیش وقتی خدمت آقا می‌رسند می‌گویند که من بنا به هر دلیلی پنج سال گذشته بنیاد را شخم زدم. عین این تعبیر را گفته بودند و شهادت داده بودند که حاج محسن و بستگانش و معاونین او یک ریال از بنیاد برداشت ندارند و خود حاج محسن که اصلا حقوق هم نگرفته است.

من خودم درآمد داشتم و از جیب خودم خرج می‌کردم؛ لذا سپاه هیچ وقت به من حقوق نداد و هیچ‌وقت از من تشکر نکرد. من در زمان وزارت سپاه از جیبم خودم هم برای سپاه خرج می‌کردم و همیشه با درآمد خودم زندگی می‌کردم البته در بنیاد یک پاداشی به من دادند…

منبع: خاطرات محسن رفیق‌دوست، تدوین: داوود قاسم‌پور، مرکز اسناد انقلاب سلامی، ۱۳۹۸.

۲۵۹