ایده بارگذاری شخصیت و افکار افراد روی کامپیوتر از دهه‌ها پیش در آثار علمی-تخیلی وجود داشته و اکنون به واقعیت نزدیک‌تر شده است. در این فناوری، شخصیت مجازی یا همان “روح دیجیتال” از طریق پردازش ویدیوها، فایل‌های صوتی و متون به‌جامانده یا مصاحبه مستقیم با فرد ساخته می‌شود.

شرکت «پژواک زندگی» رویکردی متفاوت از دیگر پروژه‌ها در پیش گرفته است. به‌جای تمرکز بر آثار به‌جامانده از افراد فوت‌شده، این شرکت از افراد زنده مصاحبه می‌گیرد. این مصاحبه توسط یک هوش مصنوعی به نام «سارا» انجام می‌شود که طی ۴۵ دقیقه اطلاعات جامعی از جمله خاطرات کودکی، زندگی شخصی و جزئیات فردی را جمع‌آوری می‌کند. این فرآیند شباهت زیادی به جلسات تراپی دارد و بیش از هزار سؤال پیش‌فرض در پایگاه داده سارا ذخیره شده است.

پس از اتمام مصاحبه، نسخه مجازی از شخص ایجاد می‌شود که توانایی تعامل و صحبت با صدای فرد را دارد. این کلون که با نام «پژواک هوش مصنوعی» شناخته می‌شود، به نزدیکان متوفی اجازه می‌دهد که با او گفتگو کنند و مسیر زندگی‌اش را از زبان خودش بشنوند. مؤسسان پروژه اهدافی فراتر از تعاملات شخصی دارند و به دنبال ایجاد پایگاه داده‌ای از روح‌های مجازی برای نسل‌های آینده هستند.

پلتفرم‌های مشابهی مانند Character.AI امکان تعامل با شخصیت‌های تاریخی و افراد مشهور را فراهم کرده‌اند. همچنین سرویس‌هایی مانند HereAfter AI و Eternos.life نیز در حال ایجاد کلون دیجیتالی از افراد برای تعامل پس از مرگ هستند. با این حال، این فناوری هنوز در مراحل اولیه است و استقبال گسترده‌ای از آن صورت نگرفته است.

پروژه «پژواک زندگی» با الهام از موفقیت‌های این فناوری‌ها و تمرکز بر نیازهای عاطفی افراد زنده، سعی دارد تحولی در این حوزه ایجاد کند و مفهوم جدیدی از جاودانگی دیجیتال ارائه دهد.