پروژههای چینی شامل Qianfan، Guo Wang و Honghu-3 با هدف قرار دادن ۳۸,۰۰۰ ماهواره در مدار پایین زمین هستند. این در حالی است که استارلینک با نزدیک به ۷,۰۰۰ ماهواره فعال، خدمات اینترنت پرسرعت را به حدود ۵ میلیون کاربر در بیش از ۱۰۰ کشور ارائه میدهد.
به گزارش ایتنا، چین به دنبال ایجاد شبکهای مشابه استارلینک است و این اقدام به دلیل تهدیدی است که این سرویس برای کنترل اطلاعات در چین محسوب میشود. استیو فلدستین، پژوهشگر ارشد بنیاد کارنگی، میگوید: «استارلینک توانسته دسترسی به اینترنت را برای افرادی که در مناطق دورافتاده زندگی میکنند، فراهم کند.»
چین نگران است که استارلینک بتواند محتواهای بدون سانسور را به شهروندان خود یا کشورهای همپیمان ارائه دهد و این امر ممکن است تلاشهای سانسور آنها را تضعیف کند.
بلین کوریو، بنیانگذار مشاوره اوربیتال، بر این باور است که چین میتواند خود را به عنوان گزینهای منحصر به فرد در برخی بازارها معرفی کند. وی اشاره میکند که اگرچه چین ممکن است سریعترین راهاندازیکننده نباشد، اما میتواند تجربهای با سانسور شدید ارائه دهد.
کارشناسان معتقدند که شبکههای ماهوارهای چینی ممکن است تأمینکننده اصلی اینترنت در کشورهایی مانند ایالات متحده یا کانادا نشوند، اما مناطق دیگری مانند روسیه، افغانستان و سوریه میتوانند پذیرای خدمات اینترنتی چین باشند. همچنین، هواوی ۷۰ درصد زیرساختهای 4G در آفریقا را ایجاد کرده و راهحلهای اینترنتی فضایی میتواند حضور آنها را در این قاره تقویت کند.
علاوه بر نقش جغرافیایی، داشتن یک شبکه اینترنت ماهوارهای اختصاصی به عنوان یک ضرورت امنیت ملی تلقی میشود. فلدستین به نقش فناوری استارلینک در جنگ اوکراین اشاره کرده و تأثیر آن بر جنگهای پهپادی و میدانهای نبرد متصل را برجسته میکند. او تأکید میکند که سرمایهگذاری چین در این زمینه برای اهداف امنیت ملی بسیار حیاتی است.
چین با توسعه این کنستلاسیونهای بزرگ، به دنبال تقویت دسترسی به اینترنت و حفظ امنیت ملی خود است.
source