نمی‌دانم بشود این قضیه را اینطور بیان کرد که شتری است که در خانه همه می‌خوابد، ولی باید بگم که پایان آن شروعی خواهد بود که بدتر از مرگ می‌باشد و خداوند اشاره ویژه‌ای به آن در قرآن داشته است و آن را یکی از بزرگ‌ترین گناهان کبیره خوانده است.

فکر کنم از همین ابتدا فهمیده باشید که اصل داستان این قضیه بر سر چه موضوعی است. داستانی که این‌بار قرار است به درون آن برویم و یک کنکاش جذاب داخل آن داشته باشیم، مربوط به سریال Death’s Game می‌شود. سریالی که می‌توان از عبرت گرفت که نهایت این کار شنیع چه خواهد شد. بهتر است که این طور بگیم که اصلا آیا این کار پایان یا نهایتی خواهد داشت؟ تا آنجایی که من شنیده‌ام و راجب آن مطالعه داشتم، عمل خودکشی جز آن دسته از اعمالی است که هیچ جای بخششی در محضر خداوند ندارد، چرا که با انجام این عمل شما در فرمان خداوند و آن تقدیری که برای شما نوشته شده است دست برده‌اید.

نقد سریال Bodies | شاید زمان حلش کند!

تا به اینجای کار فهمیده‌اید که قرار است به نقد و بررسی چه سریالی بپردازیم، در این مقاله از مجله بازار قرار است به سراغ سریال کره‌ای بازی مرگ برویم. سریالی که براساس یک Web Toon (وب تون به کمیک‌های دیجیتالی کره‌ای گفته می‌شود) ساخته شده است. اصل داستان سریال مربوط به خودکشی می‌شود، پس لازم است که از همین ابتدا به این نکته اشاره کنم که اگر در شرایط خوبی نیستید و حال روحی مناسبی ندارید به سراغ تماشای این سریال فعلا نروید و به خودتان فرصتی برای بهتر شدن بدهید و بعد به سراغ تماشا این اثر بروید. در اصل موضوع سریال برای خودش ساعت‌های جای بحث دارد ولی از این موضوع باید فاصله بگیریم و در ادامه به سراغ اصل مطلب برویم.

چرا کار به اینجا خواهد کشید؟

داستان سریال بازی مرگ راجب مردی می‌باشد که با تمام تلاشی که برای خود انجام داده است به آنچه که می‌خواسته نرسیده و درنهایت به خودکشی فکر می‌کند. در همین حین با جلوه‌های مرگ روبه‌رو می‌شود و برای به دست آوردن دوباره‌ی زندگی خودش مجبور می‌شود تا این زندگی را در ۱۲ بدن دیگر تجربه کند و هر بار بمی‌رد. داستان سریال برای خودش به اندازه‌ی کافی دارک می‌باشد، ولی اگر بخواهیم با این دید به داستان نگاه کنیم که چرا این موضوع انتخاب شده است، به نظرم که یک انتخاب شجاعانه می‌باشد چون به صورت تصویری شما درحال دیدن عذابی هستید که اگر یک روز این عمل را انجام دهید، به آن دچار خواهید شد.

من داستان سریال Death’s Game را دوست دارم و برای من یک اثر متنوع بود ولی اینکه از آن رضایت دارم، باید بگم که یک نمره معمولی و متوسط به داستان سریال بازی مرگ می‌دهم. چرای آن هم نداشتن منطقی است که باید در سریالی اینچنینی برای قانع کردن مخاطب وجود داشته باشد. نویسنده سریال صرف برای اینکه در داستان اتفاق‌هایی بی‌فتد چرندیاتی نوشته است تا سریال از نظر سکانسی کم نیاورد. از نظر من موضوع سریال برای خودش به اندازه‌ی کافی دارای جذابیت است، این که با خورده‌ داستان‌های الکی، فقط برای این ‌‌که تایم سریال بالاتر برود سکانس‌های غیر منطقی درون سریال چپانده شود اصلا شیوه قشنگی نیست.

کم لطفی است که راجب نقطه قوت داستانی سریال هم صحبت نکنیم. نقطه قوتی که شما تقریبا می‌توانید در تمامی اثرهای بولد شده و معروف سینمای کره جنوبی مشاهده کنید، ریتم و سرعت به‌شدت خوبه داستان می‌باشد. از نظر من یکی از بزرگترین دلایلی که ما ایرانی‌ها جذب سریال‌های کره‌ای شده‌ایم همین دلیل است، باید پذیرفت که ما آنچنان حوصله‌ی پیچیدگی و یک داستان کند را نداریم، به همین دلیل به سراغ اثراتی می‌رویم که یک ریتم تند دارند تا بتوانیم آن اثر را در سریع‌ترین زمان تمام کنیم. سریال بازی مرگ این پوئن را برای خودش دارد، سریال یک ریتم تند و سریع دارد که نمی‌گذارد بیننده هیجانش بخوابد و از تماشا خسته شود.

خوب یا بد ولی باید پذیرفت

اگر شما برای سریال خودتان چنین داستانی را انتخاب کرده‌اید باید پی همه چیز را به تن‌تان بمالید، نه این که آن را سرسری به حال خودش رها کنید. شما در سریال Death’s Game به وضوح شاهد جلوه‌های ویژه به‌شدت ضعیف و معلومی هستید، سریالی که ژانر آن تخیلی و فانتزی می‌باشد جوری باید جلوه‌های ویژه‌ی آن را طراحی شود ‌که به بیننده اصلا حس مصنوعی بودن دست ندهد. سریال بازی مرگ اصلا به این موضوع توجه نکرده است و به وضوح و با چشم مسلح شما خواهید دید که سکانس‌ها در استودیو تصویر برداری شده است. زمانی که مخاطب به این حس دست پیدا کند، این یعنی عمق فاجعه برای آن اثر فانتزی و تخیلی.

نقد سریال Moon Knight | شوالیه ماه

در بخش دیگر باید به سراغ جلوه‌های بصری سریال بازی مرگ برویم. اگر بخواهیم با یک نگاه واقع‌گرایانه به داستان نگاه کنیم، کره‌ای‌ها افرادی ظریف هستند و آنچنان افراد هیکلی و درشت اندامی نیستند. خب با این تصور اگر بخواهیم به سریال Death’s Game نگاه کنیم، شما اصلا جای زخم و هیچ خونی در مبارزات سریال نمی‌بینید که هیچ، حتی کبودی یا خراش هم به چشم نمی‌آید. باز هم بر این موضوع تاکید دارم که زمانی که شما موضوعی تخیلی را انتخاب می‌کنید، مبارزه و سکانس‌هایی نیاز به جلوه ویژه دارد در آن فراوان است پس نباید در این موضوع کم کاری شود تا بیننده زده شود.

در پایان باید بگم که سریال بازی مرگ یک اثری است که شما را از هیجان ارضا می‌کند و نمی‌گذارد شما از تماشا خسته شوید، در مجموع یک اثر سرگرم کننده‌ای است که دیدن آن خالی از لطف نیست. شاید موضوع سریال برای فرهنگ اسلامی ما ایرانی‌ها دارای جذابیت باشد چون ما چنین چیزی در فرهنگ‌مان داریم ولی این که در مذهب‌های دیگر مورد توجه قرار بگیرد اصلا مشخص نیست. از نظر من اگر به دنبال سریالی می‌گرید که شما را برای ساعاتی سرگرم نگه دارد و یک مشغولیت تفریحی حساب شود، سریال Death’s Game گزینه مناسبی برای تماشا است. اما اگر به دنبال اثری با مفهموم می‌گردید من این اثر را پیشنهاد نمی‌کنم