یازده کارشناس از ۱۰ کشور جهان در این تحقیق شرکت کردند، که حدود ۵۰۰۰ پژوهش منتشرشده بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۲۲ را بررسی می‌کرد، و دریافتند که قرارگیری در معرض این میدان‌ها خطر ابتلا به انواع سرطان را افزایش نمی‌دهد.

کن کاریپیدیس، یکی از نویسندگان اصلی این بررسی و ناظر دولتی تشعشع در دولت استرالیا، به واشینگتن پست گفت «این نتایج بسیار اطمینان‌بخش‌اند» و متذکر شد که استفاده از وسایل الکترونیکی «افزایشی سرسام‌آور داشته است» اما «هیچ افزایشی در بروز سرطان‌های مغزی مشاهده نشده است».

علاوه بر اینکه هیچ ارتباط کلی یافت نشد، این بررسی همچنین نشان داد که نه میزان و نه مدت استفاده از تلفن همراه با تومورها و سرطان‌های مدنظر در مغز، غده هیپوفیز، گوش، پرده‌های مغز و نخاع، و غده بزاقی ارتباطی ندارد.

این بررسی اطلاعات بیشتری به طبقه‌بندی سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۱ اضافه می‌کند که قرارگیری در معرض موج رادیویی را یک عامل سرطان‌زای احتمالی قلمداد کرده بود. این طبقه‌بندی به‌معنای ارتباط قطعی نیست، بلکه موضوعی نیازمند تحقیق بیشتر است، و این میدان‌ها را در رده سایر عوامل سرطان‌زای احتمالی مانند آلوئه‌‌ورا، ترشی سبزیجات، و کار در خشکشویی قرار می‌دهد.

آلبرتو نایرا، استاد فیزیک در دانشگاه کاستیا لامانچا در اسپانیا که در این بررسی مشارکت نداشته است، به نشریه نیوزویک گفت: «مهم‌ترین نتایج این بررسی این است که، بر اساس بهترین شواهد موجود تا امروز، قرارگیری در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی، مانند آنچه تلفن‌های همراه یا آنتن‌های تلفن تولید می‌کنند، به نظر نمی‌رسد که میزان خطر ابتلا به سرطان را به میزان قابل‌ملاحظه‌ای افزایش دهد.»

او در ادامه افزود: «مانند روال همیشگی در علم، نویسندگان توصیه می‌کنند که نظارت همه‌گیرشناسانه ادامه داشته باشد، به‌ویژه در ارتباط با فناوری‌های جدیدی مانند ۵جی، زیرا شواهد هنوز محدود است و برخی ابهام‌ها همچنان باقی است؛ به‌عنوان مثال، در مورد بازه زمانی طولانی قرارگیری [در معرض میدان‌های الکترومغناطیسی فرکانس‌ رادیویی] در زیرگروه‌های جمعیتی آسیب‌پذیرتر.»