جلال ستاری اسطوره‌شناس، نویسنده و مترجم گران‌قدر ایرانی عصر ۹ مرداد ۱۴۰۰، چند روز پیش از رسیدن به نود سالگی، درگذشت.
جلال ستاری ۱۴ مرداد سال ۱۳۱۰ در شهر رشت چشم به جهان گشود. این اسطوره‌شناس برجسته‌ی ایرانی در سوئیس به تحصیل پرداخت و در همان کشور دکترا گرفت. او یکی از شاگردان ژان پیاژه بود و در ۱۳ سال حضور خود در سوئیس، مسیر پژوهش را از این روان‌شناس و زیست‌شناس سوئیسی آموخت. او در مصاحبه‌ای با ناصر فکوهی از روش تحقیقی که ژان پیاژه روی صدف‌های دریایی داشت و در نهایت او را به روانشناسی رشد سوق داد، مثال زد و از ادامه‌ی مسیر خودش برای کشف اسطوره‌ها و پیشینه‌ی فرهنگی ایرانیان سخن به میان آورد.
جلال ستاری با نگاهی ژرف به مساله‌ی عشق آرمانی و پیگیری دنیای اسطوره‌ها از خود کتاب‌‌های زیادی به جای گذاشت. او نشان افتخاری شوالیه را از وزارت فرهنگ و هنر فرانسه دریافت کرد و در طول ۶۰ سال فعالیت خود به عنوان فعال فرهنگی، به اعتلای فرهنگ و شناخت تمدن و اسطوره‌های ایرانی اهتمام ورزید.
این نویسنده‌ی اسطوره‌شناس خود به اسطوره‌ای بدل شد که بیش از ۱۰۰ کتاب در زمینه‌ی مردم‌شناسی، اساطیر و روانشناسی نوشته است. او تنها درباره‌ی کتاب شهرزاد سه کتاب به رشته‌ی تحریر درآورد که «افسون شهرزاد» معروف‌ترین و جامع‌ترین پژوهش این پژوهشگر شناخته می‌شود. از دیگر کتاب‌هایشان می‌توان به «نمایش در شرق»، «مدخلی بر رمزشناسی عرفانی»، «درد عشق زلیخا»، «در بی دولتی فرهنگ»، «آیین و اسطوره در تئاتر» و «عشق صوفیانه» اشاره کرد. کتاب «جهان اسطوره‌شناسی»، «اسطوره‌های عشق» و «فرهنگ و تئاتر و طاعون» از جمله ترجمه‌های این پژوهشگر و مترجم برجسته‌ی ایرانی است.
لاله تقیان، همسر جلال ستاری عصر ۹ مرداد خبر فوت ایشان را تایید کردند و زمان آیین تشییع این بزرگوار، روز سیزدهم مرداد اعلام شد. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد.
قسمتی از متن کتاب افسون شهرزاد: